ခ်စ္သူေရ....

မင္းက ေရျပင္မွာေန
ေရဆန္ကိုကူး
ဆုန္ဆန္ ျမဴးတဲ့
'' crew ''

ငါက ေကာင္းကင္မွာေန
ေလဆန္ကိုကူး
ဆုန္ဆန္ ျမဴးတဲ့
'' crew ''

ေကာင္းကင္ နဲ႕ ေျမၾကီးက
အေ၀းၾကီး ကြဲ႕

မိုးနဲ႕ ေျမက ကြာေ၀းသလို
ေရထဲက မင္းနဲ႕
ေကာင္းကင္က တို႕
လား လားမွ မနီးစပ္ခဲ့ေတာ့
ေ၀းၾကျပီေပါ့...။

မင္းလဲ ေရဆန္ကူးရင္း
ခရီးဆက္ဦးေနာ္
ငါလဲ ေလဟုန္စီးရင္း
ေမ်ာလြင့္ လိုက္ဦးမယ္
ေ၀းၾကဦးစို႕...။

7 comments:

မလိခ said...

သေဘၤာသားေလးနဲ႕ ေလယာဥ္မယ္ေလးဇာတ္လမ္းလား??? :P
ေၿမၾကီးေပၚမွာ ဆံုၾကေပါ့.. :)(ေနာက္တာေနာ္... စိတ္ဆိုးနဲ႔ :D)

emayarKhin said...

ကဗ်ာလွလွေလးကုိခံစားသြားပါတယ္......

mysterysnow said...

သယ္ရင္းေရ
သိေနသလိုပဲဟဟ...
မဖြပါဘူး စိတ္ခ်...

eMi said...

love the poems ;) post more please :)

ေကာင္းကင္ျပာ said...

ေကာင္းကင္က မေ၀းဘူး ညီမေလး၊ ခုဘဲ ကဗ်ာလာဖတ္ေနပီ။

Anonymous said...

ဟုတ္ပါ့ ေသဘၤာသားနဲ႔ ေလယာဥ္မယ္ ဇာတ္လား မသိဘူး။ ဒါနဲ႔ အၾကံေပးသြားတယ္ သိလား။ ေလထဲက လူကေလထီးနဲ႔ ေရထဲခုန္ခ်လုိက္ေပါ့။ ေရထဲကလူကလဲ လုိက္ဖ္
ဘုတ္နဲ႔ အသင့္ေစာင့္ေနေပါ့။ ခုန္မခ်ရဲရင္ေတာ့
အဆိပ္ေသာက္ေသလုိက္ ႏွစ္ေယာက္လုံး။
အဲဒါဆုိ နားေအးသြားေရာ။ ေနာင္ဘ၀ဆုံဆည္း
ဖုိ႔ဆုိတာေတာ့ မသိဘူး။
အဟစ္ဟစ္ဟစ္... ေနာက္သြားတာောန္ စိတ္ဆုိးနဲ႔

My Diary said...

အိမ္တေယာက္ မဟုတ္တမ္းေတြေျပာ သြားတယ္။ ကေလးကို စိတ္ညစ္ေအာင္
သမီးပ်ိဳေရ ကဗ်ာေလးရ႕ဲ ေအာက္ဆံုးေလးက အရမ္းတိုက္ဆိုင္တယ္
ကဗ်ာေလး လွတယ္။

မွလာေရာက္လည္ပတ္ေသာသူငယ္ခ်င္းကို သမီးပ်ဳိ မွ လိႈက္လွဲစြာႀကိဳဆိုပါတယ္ရွင္ ။ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္လည္လာေရာက္လည္ပတ္ ဖို ့ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ ရွင္ ။