ေလယဥ္မယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဆိုတာ......
သာယာေသာေန႕တစ္ေန႕ရဲ႕ ၾကည္လင္လွတဲ့ ေကာင္းကင္ျပာျပာၾကီးေအာက္က ျဖဴလႊလႊတိမ္စိုင္ထုေတြၾကားထဲ အေတာင္စံုျဖန္႕ရင္း ပ်ံသန္း တဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္နဲ႕လည္းတူတယ္ ။ ေလႏွင္ရာ မပ်ံသန္းရေပမယ့္ တိမ္ေျခရာေတြကိုလညး္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရဘူးတယ္ ။ တိမ္ေတာင္ ေတြက လွခ်င္တိုင္းလွလို႕ တိမ္လိပ္ေလးေတြကလည္း ဟုိတစ္လိပ္ဒီတစ္လိပ္ ။ တိမ္လႊာေလးေတြအစီအရီၾကားထဲမွာ တိမ္မွ်င္ေလး ေတြလည္း က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ပ်ံ၀ဲလို႕ နတ္ဘံုအလား လွလိုက္ပါဘိ ။ တစ္ခါတေလမ်ားဆိုရင္ေလ ဂြမ္းေတြလိုျဖဴေဖြးလွတဲ့ တိမ္အဆုပ္လိုက္ အပံုလိုက္ဟာ ေကာငး္ကင္တစ္ျပင္လံုးပ်ံ႕က်ဲလို႕ တိမ္သဘင္အစည္းအေ၀လားမွတ္ထင္ေစရတယ္ ။ ေနေရာင္ျခည္္ ေတာက္ပတဲ့ေန႕မ်ားဆိုရင္ေလ ေနမင္းရဲ႕လွပတဲ့ အလငး္ေရာင္ဟာ တိမ္ေတြကို ေဖါက္ထြင္းလို႕ ကမၻာေျမကို သက္ ဆင္းတဲ့ေန႕ က ေပါ့ ။ တိမ္ေတြကို သူ႕အလင္းေရာင္နဲ႕ေက်ာ္ျဖတ္လိုက္တာေလ ေငြေရာင္အနားကြပ္ေလးေတြေတာင္ တလက္လက္ ေတာက္ပလာလိုက္တာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႕ပါပဲ ။
တိမ္ေတြမွာ အေရာင္ရွိသလား မရွိဘူးလားဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ ျပန္ေမးမၾကည့္မိလုိက္ဘူး ။ အဲဒီေန႕ကေပါ့ ေန႕၀င္ခ်ိန္ ဆည္းဆာေလးမွာေလ အမွတ္တမဲ့ ျပတင္းတံခါးကို ေမွ်ာ္ေငးၾကည့္လိုက္မိတာပါ ။ထင္မထားခဲ့ပါဘူး လံုး၀ကို မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာပါ ။ တိမ္ေတြမွာ အေရာင္ေတြရွိတယ္လား ။ အင္း ထင္ရတာပဲေလ ။ ေနလံုးၾကီးက ပုဇြန္ဆီေရာင္ပု၀ါၾကီးကိုျခံဳလုိ႕ ကြယ္ေပ်ာက္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားေနျပီ ။ ဟိုးအေ၀းတစ္ေနရာ ဆန္႕က်င္ဘက္လားရာ မွာေတာ့ အျပာရင့္ေရာင္ခပ္ရင့္ရင့္ၾကီးက ပုဇြန္ဆီေရာင္ျခံဳထည္ ္ေလးကိုေငးေမာလုိ႕ေနတယ္ ။ ေနလံုးၾကီးေဘးကတိမ္ေလးေတြေတာင္ လိေမၼာ္ေရာင္ေတာက္လို႕ ေနလံုးၾကီးကိုအေဖာ္ျပဳေပးေန တာမ်ားလား ။ ေကာငး္ကင္ၾကီးေတာင္ အေရာင္ေျပာင္းသြားပါလားကြယ္ ။ ၾကည္ျပာေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးဟာ ခုေတာ့လည္း ခရမ္းေသြးေရာင္ေတြၾကား လိေမၼာ္ရင့္ေတြက ယွက္ႏြယ္လို႕ နက္ျပာေရာင္ေတြလညး္ပါလုိက္ေသး ။ အို..လွလိုက္တဲ့ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္လိုပါပဲလား ။ ပန္းခ်ီထဲမွာဆိုရင္ေလ အိပ္တန္းျပန္တဲ့ငွက္ေလးေတြ ပါမွာေနာ္ ။ ေပေလးေသာင္းေက်ာ္ ေကာင္းကင ္ျပင္ မွာေတာ့ ငွက္ငယ္ေတြ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနေရာ့သလဲကြယ္ ။ ေန၀င္ဆည္းဆာမို႕ ငွက္ေလးေတြ အိပ္တန္းတက္ကုန္ၾကတာလား ။ အင္း..... ဒီလိုဆိုျပန္ေတာ့လည္း လြမ္းေဆြးေဆြးၾကီးခံစားရလို႕ မျပီးႏိုင္ေသးတဲ့ ဂ်ဴတီဆိုတာၾကီးကိုဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ရင္း အလြမ္းေတးတစ္ပုဒ္ကို ကျပ ေနရတဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႕မ်ားတူေနေရာ့သလား...။
တာ၀န္သယ္ေဆာင္ရာလိုက္ပါေနရတဲ့ တို႕မ်ားရဲ႕ဘ၀ဟာ ဇတ္သမားေတြနဲ႕လည္းတူေသးတယ္ ။ ဒီအရြယ္ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ မတူညီ တဲ့ ေရျခားေျမျခားေတြကိုသြားလို႕ ဒီေျခေထာက္ေတြက မတူညီတဲ့ေျမေတြမွာေျခခ်ရလိမ့္မယ္လို႕ ေယာင္လို႕ေတာင္ အိပ္မက္ မမက္ ဘူးခဲ့ပါဘူး ။ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုကိုဆက္ဆံလို႕ ခရီးသည္ေတြစိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ ဇတ္ဆရာအလိုက်ေပါ့ ။ မတူညီတဲ့ ေန႕ရက္ေတြ မွာ မတူညီတဲ့လူမ်ိဳးေတြၾကား ဘာေတြမွ မတူညီခဲ့ပါဘူး ။ ဇတ္သမားေတြဟာ ဇတ္သတၱာေခၚေဆာင္ရာလိုက္ပါရသလို တို႕လညး္ ပဲ ထိုနည္းလညး္ေကာင္းေပါ့ ။ အိပ္မက္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူလို အရာရာဟာ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေတြမွာ ဟိုေငးဒီေငး ။
ပတ္၀န္းက်င္မ်ိဳးစံုမွာ ၾကီးျပင္းလာၾကတဲ့ ကမၻာအရပ္ရပ္က ျပည္သူေတြဟာ အက်င့္စရိုုက္မ်ိဳးစံုနဲ႕မဟုတ္လား ။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ လူ႕ေလာကၾကီးထဲမွာ ျဖစ္ျပီးရင္ ပ်က္တတ္တာ ဓမၼတာေပမယ့္ ရႈပ္ျပီးသြားရင္ေတာ့ အလိုလုိရွင္းမသြားတတ္ဘူး မဟုတ္လား။ ခရီးစဥ္ မစခင္ ေလယဥ္ေလးက သန္႕ရွင္းေနေပမယ့္ ခရီးစဥ္အဆံုးမွာေတာ့ မုန္တိုင္းစဲ စအမႈိက္ပံုတစ္ခုလိုရႈပ္ေထြး ေနတတ္တာလညး္ ျဖစ္စဥ္တစ္ခု ။ ဒါေတြက သန္႕ရွင္းေရးအဖြဲ႕ရဲ႕တာ၀န္လို႕ဆိုေသာ္ျငား ၁၄ နာရီၾကာပ်ံသန္းခ်ိန္မွာ ေလယဥ္ သန္႕ရွင္းဖို႕က တို႕မ်ားရဲ႕တာ၀န္ ။ အေပါ့သြားျပီးရင္ ေရမဆြဲခ်တာေတြ ၊ ေရအိမ္တစ္ခုလံုး စိုရႊဲေနတာေတြ ၊ အေပါ့ေရာအေလး ပါသြားျပီး တစ္ရွဴးေတြပါ ထည့္ခဲ့ျပီး ေရမသံုးခဲ့တာေတြ ။ ဒါေတြကိုလညး္လုပ္ရပါေသးတယ္။ ဒါဆို ေလယဥ္မယ္ဆိုတာက အခိ်န္ပိုင္းသန္႔ရွင္းေရးသမားလည္းမည္ပါတယ္ ။
ခရီးသည္ေတြ ေဘးကင္းဖို႕ လံုျခံဳဖို႕ဆိုတာ ခရီးစဥ္မစခင္ စစ္ေဆးေရး၀င္ရပါတယ္ ။ ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ေတြမွပါရဲ႕လား... အေရးေပၚ အသက္ကယ္အက်ီမွ လံုေလာက္ရဲ႕လား ။ဘယ္သူေတြမ်ား ဗံုးေတြေထာင္ထားမလဲ ။ အသက္ကိုအႏၱရယ္ျဖစ္ေစမယ့္ ခၽြန္ထက္ တဲ့အရာေတြမ်ားရွိေနမလား ။ ခရီးသည္ေတြအတြက္ အစားအစာမွလံုေလာက္မႈရွိရဲ႕လား ။ ကေလးေတြအတြက္ေရာ ကစားစရာေတြနဲ႕ မုန္႕ေတြေရာ ရွိရဲ႕လား ဆိုတာေတြကိုလုပ္ရေတာ့ မိခင္တစ္ေယာက္နဲ႕ေရာတူမေနဘူးလား ။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ သားသမီးေတြအေပၚစိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕ေလ ။
ေလေၾကာင္းလိုင္းမွာ နံပါတ္တစ္ျဖစ္ဖို႕ ၾကိဳးပမ္းေနတဲ့ေနရာမွာ ေဖာ္ေရြမႈ လႈိက္လွဲျပဴငွာမႈ ေတြေပးႏိုင္ဖို႕ ျပံဳးထားရတဲ့အျပံဳးေတြဟာ ၁၄နာရီေနာက္ပိုင္း ေဟာ္တယ္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေမးရိုးေတြေတာင္နာလို႕ ။ ဒါလညး္ ဇတ္ဆရာ အလိုက်ပါပဲေလ ။ ကစားကစားကြင္းၾကား ဂ်ိဳကာလုုပ္ရင္း ကေလးေတြေပ်ာ္ဖို႕ ျပံဳးျပ ရယ္ျပ ကျပရတာေတြဟာလည္း သူ႕အလုပ္ သူ႕တာ၀န္ ။ ဒါဆို တို႕ လညး္ဂ်ိဳကာေပါ့ေနာ္ ။
တစ္ခါတစ္ခါမွာ အေျဖရွာမရတဲ့ ပုဒ္စာတစ္ပုဒ္ကိုတြက္ေနရသလိုလိုလည္း ခံစားခဲ့ဖူးပါရဲ႕ ။ သခ်ၤာတြက္တိုင္း သံုးတတ္တဲ့သီအိုရီ ေတြ လညး္အားလံုးကုန္ျပီ။ ဒါေတာင္အေျဖဟာ မွားေနေသးတယ္ဆိုရင္ ..သခ်ၤာပါရမီရွင္တစ္ေယာက္လို သီအိုရီ အသစ္ထုတ္ဖို႕ အီေကြးရွင္းခ်ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ ခရီးသည္ဂ်စ္ကန္ကန္ေတြကို ဘယ္လိုအီေကြးရွင္းနဲ႕မ်ားညွိရပါ့မလဲ ။ ခက္ခက္ခဲခဲ အေျဖရွာေတြ႕ သြားသူရဲ႕ ျပံဳးနညး္မ်ိဳးသူတို႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ ျမင္ရဖို႕က ျဖတ္ထိုးဥာဏ္သံုးျပီး ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အီေကြးရွင္းအားလံုးနဲ႕ညွိရသလို ေယာင္ ခ်ာခ်ာ သခ်ၤာဆရာလိုပါပဲ ။
အလုပ္ေဖာ္လူမ်ိဳးစံုၾကားထဲမွာ လႈပ္ရွားေနရတဲ့ဘ၀ဟာ တစ္ခါတေလေတာ့ အပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀မ်ိဳး ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ႏုိင္ တယ္။ အမိဘာသာစကားမဟုတ္တဲ့ တူညီတဲ့ ဘာသာစကားတစ္ခုတည္းနဲ႕ဆက္ဆံေနရတဲ့ဘ၀ဟာလည္း မရယ္ရတဲ့ ဟာသတစ္ ပုဒ္လို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္ေသးတယ္ ။ လူမ်ိဳးေတြျခား..ဘာသာေတြမ်ားခဲ့ေတာ့ ဆက္ဆံၾကရတဲ့ အသိုင္းမ၀ိုင္းဟာ ကပ္လို႕ ဘယ္လိုမွမရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေကာ္တစ္ဗူးလို ေစးကပ္ျခင္းေတြလညး္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ဖူးတယ္ ။ ေဆးစက္က်ရာ အရုပ္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ဒီလိုဘ၀ထဲမွာ ကိုယ္ဟာ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕လည္း ၾကိဳးစားရအံုးမယ္ ။ အႏုပညာေတြနဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဒီအႏုပညာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း အႏုပညာကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ဖို႕ၾကိဳးစားေနဆဲ ကိုယ္ဟာ ရွာေဖြသူတစ္ေယာက္ လည္းျဖစ္ေနပါတယ္ ။
.....................................................................................
တစ္ခ်ိဳ႕ခရီးစဥ္ေတြမွာ ခရီးသည္ေတြနဲ႕ ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြပဲ ပါလာတတ္သလုိ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း ဒါ့ထက္ မက တာေတြ လည္းပါလာတတ္ပါတယ္ ။ ဒါေတြဟာ ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ ထံုးစံပါ ။ ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ အဓိကတာ၀န္က သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရးပဲမဟုတ္လား ။ တစ္ေနရာက တစ္ေနရာကိုေရာက္ဖို႕ဆိုတာ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးေတြလိုအပ္တယ္ ။ ပို႕ခ်င္တဲ့ ကုန္ေတြတိုင္းကိုပို႕လို႕မရေပမယ့္ ေဘာင္ထဲကလက္ခံႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ပို႕လို႕ရတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိျပီးသားပါ ။ အဲဒီအထဲမွာ(ROB) အာအိုဘီ ေတြလည္းပါတယ္ ။
တစ္ခါတေလ အာအိုဘီေတြက ခရီးသည္ေတြၾကားမွာ လညး္ဟန္ေဆာင္တတ္ၾကေသးတယ္ ။ ေလယဥ္ မယ္ေတြရဲ႕ နားေနခန္းေတြမွာေတာင္ သူတို႕အနားယူလိုက္ေသးတယ္ ။ “ဒီေနရာက ခရီးသည္ေတြနားေနလို႕မရပါဘူး“လို႕ေျပာေတာ့ သူက ေျပာျပန္တယ္ “ ပင္ပန္းလို႕ပါ“ တဲ့ေလ ။ ဒါဟာ တကယ္လား ဟာသတစ္ပုဒ္လားဆိုတာ ေသခ်ာမသိရေပမယ့္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတယ္လို႕ေတာ့ ယူဆရတာပဲေလ ။ ROB ဆိုတာက remain On Board ပါတဲ့ ။ ခရီးစဥ္အဆံုးမွာ ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြနဲ႕အတူ ေလဆိပ္ထဲကို ပို႕စရာမလိုပဲ ေလယဥ္ရဲ႕ကာဂို ထဲမွာ သီးသန္႕ခ်န္ ထားရမယ့္ စာရင္းေပါ့ ။ အပြင့္လင္းဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ လူေသအေလာင္းေတြပါ ။
ၾကားဖူးတာကေတာ့ ေသသြားတဲ့လူေတြဟာ ေတာ္ရံုအခ်ိန္အတြင္းမွာ သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ေသတယ္ဆိုတာ မသိၾကဘူးဆိုပဲ ။ မွန္လား မွားလား ဆုိတာကေတာ့ ေသခ်ာမသိႏိုင္ေပမယ့္ ယံုတယ္ မယံုဘူးဆိုတာလည္း ကိုယ္နဲ႕ပဲဆိုင္ပါတယ္ ။ ေလေၾကာင္း လုိင္းမွာ ဒီလုိ အျဖစ္ေတြ (သို႕)ေကာလဟာလ ေတြရွိဖူးတယ္ဆိုတာပါပဲ ။
ဒါ့ေၾကာင့္ ခရီးမ်ားသြားရင္ေလ အားလံုးဟာ ခရီးသည္ အစစ္ေတြမဟုတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ စဥး္စားၾကည့္ေပါ့ေနာ္ ။ .....၀ိဥာည္ခရီးသည္ေတြနဲ႕ ေတြ႕မွာစိုးတာပါ ။
ဒါဆို ေလယဥ္မယ္ေတြရဲ႕ဘ၀က ၀ိဥာည္ခရီးသည္ေတြနဲ႕ ကစားေနရတဲ့ သရဲေျခာက္တဲ့ အိမ္ၾကီးထဲက ၀န္ထမ္းေတြေပါ့ေနာ္....
....................................
RULA - လူလား
1 year ago
