ဘယ္သို႕ဘယ္ပံု အေၾကာင္းစံု

သမီးပ်ိဳကခရီးေတြၾကီး သြားသြားေနရတယ္ ဟပ္လား....။ ထံုးစံအတိုင္း ဒီတစ္ခါလဲ နယူးေယာက္ ကိုခရီးေထာက္ရတယ္ဗ်ိဳ႕ ။ဟိုတယ္မွာ အင္တာနက္က ဖရီးဆိုေတာ့ လက္ေတာ့ပ္ေလး သယ္သြား ျပီး ဟိုအိမ္ လည္ဒီအိမ္လည္ေပါ့ ။ ဒီတစ္ခါလည္း အိမ္လည္မယ္စိတ္ကူးတယ္ ။ လက္ေတာ့ပ္ေလးကိုထုတ္ ကိုယ့္ဘေလာ့ေလး ကို အသာဖြင့္လိုက္ေတာ့ ။ အလို...အညိဳတစ္ေယာက္ တက္ခ္ထားပါေရာလား ။အမယ္ မေသခ်ာမွာစိုးေတာ့ ဆီေဘာက္မွာေတာင္ လာေအာ္သြားေသး “သမီးပ်ိဳေရ တက္ခ္ထားတယ္ေနာ္“ တဲ့ေလ။ ရက္စက္ပါေပ့ အညိဳရယ္ ။ ခုမွခရီးက အေရာက္ဟိုတယ္ကိုေျခခ်ရံုပဲ ရွိပါေသးတယ္ ဟယ္ ။ ေတာ္ေတာ္အခ်စ္ေပါ့တာကိုး.........။ အင္း ကိုယ့္ကို ခ်စ္လို႕ တက္ခ္ေတာ့လည္း ေရးေပးရမွာေပါ့။ ဟုတ္ဘူးလား ။ ဘာတဲ့ သမီးပ်ိဳ ျဖစ္ပံုလာပံုအေၾကာင္း ဟုတ္လား ။ အင္း ..ေျပာမယ္ ေျပာမယ္။ သို႕ေပမယ့္ အေထြအထူးေတာ့ ရွိဘူးရယ္ ။
ျဖစ္စဥ္ကဒီလိုေဟ့ ။သမီးပ်ိဳက ခရီးတစ္ေခါက္ကျပန္လာရင္ နားရက္က အနည္းဆံုးသံုးရက္ရ တယ္ ။ ေအးေဆးနားေပါ့ဟယ္ ။ အဲလို ဆိုေတာ့ နားတာေပါ့ ဘယ္ရမလဲ ။စားလိုက္ အိပ္လုိက္ အင္တာနက္ေလး ေပၚတက္လိုက္ မူဗြီေလးေတြ ၾကည့္လိုက္နဲ႕ အဆင္ကိုေျပလို႕ ။ခု၀လာတာက သက္ေသေလ ။ အဲဂလို နားတာ။ အဲလို ဆိုေတာ့ ဂ်ီေတာ့မွာ ေတာ္ကီပြားလိုက္ ယူက်ဴ႕မွာ ျမန္မာကားေလးေတြ ၾကည့္လိုက္ သီခ်င္းေတြ ေဒါင္း လိုက္နဲ႕ကို တစ္ေယာက္ထဲ မအားဘူးေပါ့ ။ ဟင္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမခ်က္ျဖစ္ပါဘူး ဟယ္။ အြန္လိုင္းမွာ အလုပ္ရႈပ္ရတာနဲ႕တင္အခ်ိန္ကုန္တယ္။ ျဖစ္သလုိ စားေပါ့။ ဟဲဟဲ ။ အဲလိုနဲ႕ ၾကာေတာ့ ပ်င္းလာတယ္ ။ျမန္မာစာ ေတြ ဖတ္ခ်င္တာ ဘယ္ကဘယ္လို ဖတ္လို႕ ဘယ္ကိုသြားျပီးေဒါင္းရမလဲ ဆိုတာလဲမသိေတာ့ ညစ္တာေပါ့။ ဒါနဲ႕ တစ္ေန႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕စကားေျပာျဖစ္တယ္ ။သိၾကတယ္ ဟုတ္ ႏွင္းနဲ႕မာယာေပါ့ ။သူငယ္ခ်င္း အရင္း ေခါက္ေခါက္ ေခါင္းပါေခါက္ခ်င္တယ္ ။တကယ္ ။ သူစာေရးေနတာ ေျပာတာမွတ္လို႕လား ။ဖြတ္ထားတယ္ သိလား ။ ဟယ္ငါလဲ ေရးမွာေပါ့ ။ နင္က ငါ့ကိုဘာ့လို႕မေျပာတုန္းဘာညာနဲ႕ ရစ္တာေပါ့။ လူက ရြေနတာကိုး...။
ရြပံုကိုေျပာမယ္ သပ္လား။ ဒီကို မလာခင္ စပီကင္ တက္ခဲ့တယ္ေလ။ တစ္ႏွစ္ေပါ့ ဆရာကေတာ့ပြဲ လုပ္ခါနီး ဒီႏွစ္က ၁၀ ႏွစ္ျပည့္ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ အမွတ္တရျဖစ္လို႕ စာေစာင္ထုတ္မယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ စာေရးဆ ရာေတြကေတာ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြပဲေပါ့။ တစ္ေယာက္မက်န္ မေရးမေနရစနစ္ က်င့္သံုးတယ္ ။ အဲဒီ ထဲကေရြးမယ္တဲ့ ။ ဆိုေတာ့ ေရးရေတာ့မယ္ ေလ။ စဥ္စားၾကည့္ေတာ့ စာကလဲ မေရးတတ္ဘူးမလား ။အဲဒီေတာ့ ကဗ်ာေလးစမ္းေရးၾကည့္ရေကာင္းမယ္ ဆုိျပီး ၾကိဳးၾကိဳးစားစားနဲ႕ေရးလိုက္တာ ေနာက္ဆံုး သမီးပ်ိဳေရးတဲ့ ကဗ်ာေလး စာမ်က္ႏွာေပၚေရာက္သြားတယ္ သိလား။ အမေလး သိေတာင္မသိပါဘူး စာေစာင္ထြက္မွ သူမ်ားေတြ ေတြ႕လို႕ျပေတာ့မွ သိရတာ ေပ်ာ္လိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း ေျပာေျပာခ်င္ပါဘူး ။ အဲဒီကတည္းက ေျမာက္ေန တာေလ။ မေရးတတ္ပဲ ေရးတာကို အေရြးခံရတယ္ဆိုေတာ့ မေပ်ာ္သင့္ေပဘူးလား။ အမွန္က ကဗ်ာက သိပ္ ေကာင္းလွတယ္လဲ ဟုတ္ပါဘူး ဟယ္ ။ အနူေတာထဲလူေခ်ာျဖစ္သြားတာ ဟဲဟဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀န္ခံရရင္ ေပ်ာ္တယ္။ အဲဒီကတည္းက စာေရးခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္ေပါ့ ။ ေရးေတာ့ ဘယ္ေရးတတ္ပါ့မလဲ ။ တတ္ ေရာင္ကားေလ ။ အဲဒီလိုနဲ႕ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲက်တယ္ ေျပာရမယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ဘေလာ့ ေရးေနတာ သံုးလရွိျပီေလ။ အဲဒါမေျပာဘူး လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ ေမးေတာ့ ရွက္တယ္ဆိုလား ျပန္ေျဖတယ္။ မွတ္မိေတာ့ပါဘူးဟယ္။
ႏွင္းကေျပာတယ္ ။နင္ေရးခ်င္ရင္ ငါအသစ္ဖြင့္ေပးမယ္ ငါ့ဆီလာခဲ့တဲ့။ သြားတာေပါ့ ဘယ္ရ မလဲ။ အဲ....အဲဒီေန႕ကဘာမွလဲစားရေတးဘူး ။ဗိုက္ကေတာ့ဆာတယ္ ။ စားေတာ့ပါဘူးေလ သူငယ္ခ်င္းႏွင္းက သေဘာေကာင္းတာပဲ “နင္ခ်က္ထားလိုက္ငါလာခဲ့မယ္ “လို႕ဖုန္းဆက္ေတာ့ “ငါေတာင္ဂက္စ္မရွိလို႕မခ်က္တာ ၾကာေပါ့“ လို႕ဆိုေတာ့ကာ အင္းထူးပါဘူး “ငါ၀ယ္ေၾကြးမယ္ ငါတို႕အျပင္မွာစားၾကတာေပါ့“ လို႕ဖုန္းဆက္ေျပာ လိုက္ေတာ့ ေအးဆိုျပီး ဖုန္းခ်သြားတယ္။ ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာက “အယ္လ္ဂူေရး ေမာလ္“ ပါ။ သမီးပ်ိဳက တက္ၾကြ ေနေတာ့ ခ်ိန္းရာေနရာ အေျပးေလးသြားတာေပါ့။ မိုးကလဲ သည္းတယ္ အဲဒီေန႕က။ မိုးသည္းတာ ဂရုမစိုက္အား ပါဘူး ။ဘေလာ့ေလး လိုခ်င္တာကိုး......။ သမီးပ်ိဳေရာက္ေတာ့ သူကေရာက္ေသးဘူးရယ္။ ေစာင့္ရတာေပါ့ ။ ဘယ္ေျပာရဲပါ့မလဲ သူကလုုပ္ေပးမယ့္သူကိုး ။ ေစာင့္ေနတဲ့ေနရာက ရုပ္ရွင္ ပိုစတာေတြ ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ အ၀င္ ေပါက္နားမွာပါ ။ေဘးမွာက ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ရွိတယ္။ ေစာင့္တယ္......ေစာင့္တယ္။ မလာ ဘူးေဟ့ ဆရာသမားက ။ဖုန္းဆက္ေခၚေတာ့ ငါလာေနျပီ...ေနာက္တစ္ခါေခၚေတာ့လညး္ ငါလာေနျပီ........ဆို တာၾကီးပဲ။ ရက္စက္ပံုေျပာပါတယ္ ။ သူ႕အိမ္နဲ႕က သံုးေလးမိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေရာက္တာကို သူက ညာတာေပါ့။ ေဘးဆိုင္က ၀န္ထမ္းေတြက ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္ေပါ့ ။ သူတို႕ကထင္မွာေပါ့ ဒီေကာင္မေလး ဘယ္ေကာင္ေလးကို ေစာင့္ေနသလဲေပါ့ ။စိတ္၀င္တစား ခဏခဏၾကည့္ၾကတယ္ ။ရပ္ေနတာ ၾကာျပီကိုး....။ ေနာက္တစ္ခါေခၚျပီးေတာ့မွ ေရာက္ခ်လာတယ္ ထီးကေလးနဲ႕ မိုးကရြာေနတယ္ေလ။ ေက်းဇူးရွင္လာေတာ့ လာ လာဆိုျပီး စားစရာေတြရွိတဲ့ ဖုေကာ့ဒ္ ကိုေျပးၾကတာေပါ့။ တရုတ္ဆိုင္မွာ စားျဖစ္ၾကတယ္။ စားလို႕အျပီး စကား နဲနဲေျပာျပီး သြားၾကရေအာင္ဟယ္ ဆိုျပီး ျပန္ၾကတယ္ သူ႕အိမ္ကိုေပါ့ ။အိ္မ္ျပန္တာ အေကာင္းျပန္တာ မွတ္လို႕လား ။ မိုးေတြ ဒီေလာက္ရြာေနတာကို ေရခဲမုန္႕စားခ်င္တယ္ ပူဆာလို႕၀ယ္ေၾကြးခဲ့ရေသးတယ္။ ရစ္ပံု ရစ္ပံု ။ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ မိုးရြာထဲေရခဲမုန္႕ ပူဆာတာ။ အဲဒါနဲ႕ ျငင္းရဲပါဘူး ၀ယ္ေၾကြးရတာေပါ့ ။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဘေလာ့တစ္ခု ဖြင့္ၾကတယ္။ ေျပာျပပါေသးတယ္ ။ဘယ္လိုေရး ဘယ္လိုတင္ ဘယ္လိုသံုးေပါ့ေလ ။ အဲ..ဘေလာ့ နာမည္ေျပာဆိုေတာ့ စဥ္းစားရတာေပါ့ ။ဟိုနာမည္ေလး ဆိုလည္း မေကာင္း ဘူး ဒီနာမည္ေလးဆုိလည္း သူမ်ားေတြ ယူျပီးသားၾကီး ဆိုေတာ့ ေခါင္းေတာင္ေျခာက္သြားတယ္။ ကဲလုပ္ပါဦးဆို ျပီး သူ႕ကိုအကူအညီေတာင္းရတယ္ေပါ့ ။သူလဲစဥ္းစား ကိုယ္လဲစဥ္းစားေပါ့ ။ ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႕ ေကာက္ ခါငင္ခါ အေကာင့္တစ္ခုဖြင့္ပလိုက္တာက ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ပဲ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ေကာင္မေလးမို႕ ေကာင္း ကင္ရဲ႕သမီးပ်ိဳ ပါတဲ့။ နာမည္ေလးကိုျမင္လုိက္ရေတာ့ ခ်စ္လိုုက္ရတာ ခုထိပါပဲ ။ သူ႕ကိုေတာ့ ဘယ္ေျပာမလဲ ေတာ္ၾကာ မိုးရြာထဲ ေရခဲမုန္႕စားခ်င္တယ္လုပ္မွာစိုးရတယ္ ဟဲဟဲ။ ရစ္ခံထိမွာစိုးတာပါ။ ႏွင္းရဲ႕ေကာင္းမႈနဲ႕ ဒီနာ မည္ေလးရလာခဲ့တာပါ ။ တကယ္ေက်းွဇူးတင္တာပါ ။ နာမည္ေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႕။
ေကာင္းကင္ရဲ႕သမီးပ်ိဳ ျဖစ္ေပၚလာပံုေလးးက သိပ္ေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းလွပါဘူး။ ဘေလာ့ဖြင့္ျပီးေတာ့လည္း မေရးးျဖစ္ေသးပါဘူး ။ ျမန္မာလို မရိုက္တတ္တာရယ္ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္အင္စေတာမလုပ္ ရေသးတာရယ္နဲ႔ မတ္ခ်္ လကုန္ကဖြင့္ထားတဲ့အေကာင့္ ေအပရယ္ေရာက္မွစေရးျဖစ္ခဲ့တာပါ ။ ပထမဆံုး ပို႕စ္ တင္တုန္းကလဲ ကဗ်ာတိုတိုေလးကို တစ္နာရီနီးပါးၾကာခဲ့ပါတယ္ ။ တစ္လံုးခ်င္းၾကည့္ျပီး ေရးရတာဆိုေတာ့ မ်က္လံုးေတြလဲနာ ေခါင္းေတြလဲ ခ်ာခ်ာလည္နဲ႕ အမွတ္တရေတြေပါ့ ။ ဒီလိုနဲ႕သမီးပ်ိဳေလးရွင္သန္လာတာ ခုဆိုႏွစ္လျပည့္ေတာ့မယ္သိလား ။ ဘေလာ့က ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ခင္မင္မႈေတြ မန္႕ခဲ့ၾကတာေတြ ဆီပံုးမွာ လာေအာ္ ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ရ ၾကည့္နူးရ ရင္ခုန္ခဲ့ရတဲ့ေန႕ေတြကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့လုိ႕ ႏွင္းကိုေက်းဇူး အရမ္းတင္သလို ဘေလာ့ကာေမာင္ႏွမေတြကိုလည္းေက်းဇူးအရမ္းတင္ေနခဲ့တာပါ ။ဒ ီေန႕ မွေျပာခြင့္ရခဲ့တယ္ လာတက္ခ္ ခဲ့တဲ့ အညိဳ႕ကိုလည္းေက်းဇူးအထူးတင္တယ္ဟယ္ ေနာ္။
မိုးရြာထဲမွာေရခဲမုန္႕စားဖုိ႕ ဘာေၾကာင့္ပူစာခဲ့တာလဲ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ႏွင္းနဲ႕မာယာကိုပဲ ဒါရိုက္ သြားေမးၾကေနာ္။ သမီးပ်ိဳေတာ့ တကယ္မသိဘူး။ ေမးသမွ်ေတြ ဒိုင္ခံေျဖရွင္းလိုက္ေတာ့ႏွင္းေရ ငါေတာ့ အခ်ြန္ နဲ႕ မ လုိက္ျပီ ။ ေနာက္မရစ္နဲ႕ေနာ္ ။ ဟီးဟီး ။အညိဳေရ အေၾကြးေၾကျပီေနာ္ ။ ဒီပို႕စ္ကို အစအဆံုး နွစ္ခါျပန္ေရး ရတာ နင္အသိေနာ္။ ေက်နပ္ေတာ့ ဟုတ္လား။