ဟဲ့ေဒါ့ ဟဲ့ေဒါ့

သမီးပ်ိဳကို ေမြးခဲ့တာ ျမိဳ႕မက် ေတာမက် ေဒသတစ္ခုမွာဆိုပါေတာ့ ။ အဲဘာျဖစ္လို႕ ျမိဳ႕မဟုတ္လဲဆိုေတာ့ ျမိဳ႕မ ဟုတ္လို႕ေပါ့ေနာ္ ။ ဒါဆို ဘာျဖစ္လို႕ ေတာမဟုတ္ရျပန္တာလဲဆိုေတာ့...အင္းဂြေတာ့က်ျပီ ။ ျမိဳ႕လို႕ေခၚရေအာင္ လည္းမခမ္းနားေသးသလို ေတာလ႕ိုေျပာရေအာင္လည္း တိုင္းဗဟိုေလ့က်င့္ေရးတပ္ေတြရွိတယ္။ ေစ်းကလည္း ႏွစ္ ေစ်းရွိတယ္။ ရဲစခန္း စစ္တပ္ ဆည္ေျမာင္း ဆန္စက္ ဆီစက္ သစ္စက္ အမႈန္႕ၾကိတ္စက္ ဖေယာင္းစက္ အဲဒါေတြ ရွိတယ္ ။ ျပီးေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းလဲရွိတယ္။ မူလတန္းေက်ာင္းေတြကေတာ့ ေပါမွေပါေပါ့ ။ မူၾကိဳေက်ာင္း ေတြလဲရွိတယ္ ။စတိုးဆုိင္ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ဘိလိယက္ဆိုင္ေတြကေတာ့ ဟိုမွဒီမွဆိုပါေတာ့။အဲ ဒီၾကားထဲ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြက လည္းအျပိဳင္ခ်ဲၾကေသးတယ္ ။ ေစ်းထိပ္ကဆိုင္ေတြဆို ပိုဆိုးေပါ့ ေစ်းထိပ္ကိုျဖတ္ခ်င္ရင္ နားထဲဂြမ္းဆို႕ထားပ။ဲ မဟုတ္လို႕ကေတာ့ပငး္ျပီသာမွတ္။ အဲေလာက္ေတာင္ ။အိမ္ေလးေတြဆို တစ္ထပ္တိုက္ နွစ္ထပ္တိုက္ သြပ္မိုးပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးေတြနဲ႕ေပါ့။ မေျပလည္တဲ့ သူေတြကလြဲလို႕ ေျပလည္ၾကပါတယ္။ေဒသက အခ်က္ အခ်ာ ေနရာလဲျဖစ္တာေၾကာင့္ပါ။ ဘယ္ျမိဳ႕ကိုသြားခ်င္လဲ သမီးပ်ိဳတို႕ဆီက ျဖတ္ေပေတာ့ပဲ။အဲဂလို ။ ကဲ..ျမိဳမဟုတ္ရျခင္းေၾကာင့္ ရြာဆိုပါေတာ့ ။
သမီးပ်ိဳတို႕ဆီက စက္ဘီးကိုကေလးေတြနဲ႕ လူၾကီးပိုင္းေတြပဲ စီးၾကတယ္ဆိုပါေတာ့ ။ လူငယ္ပိုင္းေတြကေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေလး တ၀ီ၀ီနဲ႕ဗ်ိဳ႕ ။ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ဆို ဆိုင္ကယ္ေပၚ တက္ခြေတာ့တာပဲ ။ လမ္းသြားရင္မနဲ ေရွာင္ေနရတယ္ ။မေရွာင္တိုက္ျပီပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕အိမ္ေတြဆို သံုးေလးစီးေတာင္ရွိၾကတယ္ ။သထိန္းေတြေပါ့ ။ ကားေတာ့ သိပ္မရွိၾကပါဘူး ။ အဲ ေခတ္ရဲ႕ ေရစီးေၾကာင္းလိုျဖစ္ေနတယ္ေလ ။ဆုိင္ကယ္ေလး တ၀ီ၀ီနဲ႕။ သမီးပ်ိဳလဲ စီးခ်င္တာေပါ့ေနာ့ ။ သူမ်ားေတြစီးေနၾကတာကို။ အဲဒီလိုေရဆာေနတုန္း သမီးပ်ိဳရဲ႕ ခ်စ္ကိုကို က လည္း အားက်မခံ ဆိုင္ကယ္၀ယ္တယ္ ဆိုပါေတာ့ ။သူအတြက္ေပါ့ ။ အဲ ၀ယ္တဲ့ေန႕ပဲဆိုပါေတာ့ ။ ဆိုင္ကယ္အနီေရာင္ေလး အိမ္ေရွ႕မွာေတြ႕တယ္ ။ ဆုိင္ကယ္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ေနတုန္း မွာ ေနာက္ကအသံတစ္သံၾကားလိုက္ရတယ္ ။ဆိုင္ကယ္စီးတတ္လားတဲ့။ ဦးေလးၾကီး ဆိုင္ကယ္လာပို႕တာတဲ့ ဆိုင္ကေန ေငြလဲလာယူရင္းေပါ့ ။ ဟင့္အင္း စီးတတ္ဘူး ဦးရဲ႕လို႕ေျဖေတာ့ သူက ဘာခက္တာ မွတ္လို႕သမီးရယ္ ဒါကို ဒီကိုလုပ္ ဟိုဟာကို ဟိုလိုလုပ္ ဟိုလိုေမာင္းဆိုျပီး ေျပာျပီးသူက အိမ္ထဲ၀င္ျပီး ေငြသြားယူေနတုန္း ဘာခက္တာမွတ္လို႕ ဆိုျပီး သူေျပာတဲ့ အတိုင္း လုပ္တာ အားလံုးကြက္တိပဲ အဟိ။ မစီးတတ္ေသးေတာ့ ေႏွးလိုက္ျမန္လိုက္ ေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ ။ နဲနဲေလး ၾကာလာေတာ့ အိုေကေနျပီ ဆိုပါဆို႕။ ဆုိင္ကယ္ေလး စီးေကာင္းေနတုန္းရွိေသးတယ္ ။ ဟိုက္...သြားျပီ။ ဟိုးးးးးးး ေရွ႕နားမွာ ႏြားအုပ္ၾကီး တေရႊ႕ေရႊ႕နဲ႕ သမီးပ်ိဳ ဘက္ ဦးတည္ျပီး လာေနပါေပါ့လား။ လမ္းကလည္း တစ္လမ္းထဲ ။ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းရယ္ ဆိုေတာ့ေလ ။ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ေတြးေနတုန္း ထူးပါဘူးဟယ္ ေကြ႕တယ္ဟယ္ဆိုျပီး ဆြဲအေကြ႕ ဂီယာက နံပါတ္တစ္က မေျပာင္းေသးဘူး ။မေျပာင္းဆို ေျပာင္းရမွန္းမွ မသိတာ။ အဲ အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ပတ္ေကြ႕ပလိုက္တာ ။ႏြားရန္က လြတ္အျပီးသကာလ ။ ဒိုင္းကနဲပါပဲ ။ ေက်ာင္းျခံနဲ႔ ၀င္ေဆာင့္တာေလ။ အဟီးး။ ဆိုင္ကယ္ေရာလူေရာ ေျမာင္းထဲမွာ အိပ္ရတာေပါ့ေနာ္။ အဲ စေမွာက္ေတာ့ ေမ့သြားတာ ဘာမွသိဘူးရယ္ ။ အေတာ္ၾကာေတာ့ ဆူဆူ ဆူဆူအသံၾကားလို႕ သတိရလာေတာ့ ေဘးမွာဆိုက္ကားဆရာေတြ နဲ႕လူအုပ္ၾကီးေပါ့။ နီးရာလူ ေတြ ေျပးလာၾကပံုပဲ။ အယ္ သူတို႕က ျပဳစုၾကတယ္ေပါ့ေလ ။သမီးဘာမွ မေၾကာက္နဲ႕ သမီး ဘာမွျဖစ္ဘူးေပါ့ ။ေသြးေတြေတာ့ ထြက္တာေပါ့ ။ လူကဆုိင္ကယ္ ဂိုက္ေပၚမွာခြရက္သားၾကီး မနဲ ထယူရတယ္ ။ လူေတြ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကေတာ့ သမီးပ်ိဳက ရွက္တာေပါ့ ။ဒါနဲ႕ ရွက္ရမ္းရမ္းျပီး ေပးေပး ရတယ္ဆိုျပီး ဆိုင္ကယ္ကို အသာယူျပီး ခပ္တည္တည္နဲ႕ စက္ႏႈိးျပီးအိမ္ေမာင္းျပန္ခဲ့တာေလ ။ သမီးပ်ိဳေကာင္းမႈေၾကာင့္ စ၀ယ္တဲ့ေန႕မွာပဲ ေနာက္တစ္စီး နဲ႕လဲလို္က္ရတယ္ေလ ။ေကာင္းက်ိဳးေပးတာ ဟဲဟဲ ။
အဲဂလို သမီးပ်ိဳ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အနီေရာင္ကေန အျပာေရာင္အျဖစ္သို႔ ေန႔ျခင္းညျခင္း ေျပာင္းသြားတယ္ဆိုပါဆုိ႕ ။ လအေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ စီးတတ္ေနပါျပီ ။ဘယ္ရမလဲ ေသခ်ာသင္ရတယ္ ။ေနာက္တစ္ခါဆို ေသျပီေလ။ ဟုတ္ဘူးလား ။ စီးတတ္လာေတာ့ ပဲက ခပ္မ်ားမ်ားေပါ့ ။ညေနပိုင္းဆို ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားေသာက္ျပီးခ်ိန္ဆို ကာလသား ကာလသမီးေတြက အေပ်ာ္ ဆိုင္ကယ္ထြက္စီးေလ့ရွိၾကတယ္။ သူ႕ကိုယ္ရွိတ္...ကိုယ့္သူရွိတ္ေပါ့ေလ။ ဇတ္လမ္းေတြက အဲဂလို စၾကတာ။ တစ္ေန႔ေပါ့ ထံုးစံအတိုင္း ဆိုင္ကယ္အစီးထြက္တယ္ ။ ဟိုလမ္း၀င္ ဒီလမ္းကထြက္နဲ႕ ဟုတ္ေနတာ တစ္ေယာက္ထဲ ။ အဆင္ကိုေခ်ာလို႔ တစ္လမ္းလံုး ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ။အဲ တစ္ေနရာ အေရာက္မေတာ့ ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႕ေတြ႕တယ္။ သူ႕ဘာအေရးလဲ ကိုယ္က ဆိုင္ကယ္ေပၚမွာ သူ႕ဟာသူေန ကိုယ့္ဟာကိုေနေလ ။ရွင္းေနတာကို သူကစေဟာင္တယ္ ။ တ၀ုတ္၀ုတ္နဲ႕ သမီးပ်ိဳ ကဘယ္ေဟာင္မလဲ ။ေခြးမွမဟုတ္တာကို ေနာ့ ။ သူကေတာ့ ဆက္လို႕သာေဟာင္ေနေတာ့တာပဲ ။အယ္ ျဖစ္ေသးပါဘူး ဆိုျပီး ဒီေခြးနဲ႕ လြတ္ျပီးေရာ ဆိုျပီး အရွိန္ျမွင့္ရေတာ့ တာ ေပါ့ေလ။ ဗ်င္းကနဲ အရွိန္တင္လိုက္တာ လန္႕သြားလားမသိဘူး ။ ထုိင္ျပီး္ေဟာင္ေနရာကေန ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကို လိုက္ပါေလေရာဗ်ိဳ႕ ။လိုက္ရင္းေဟာင္တယ္။ သူကလိုက္ေလ သမီးပ်ိဳက အရွိန္ျမွင့္ေလ... ျမွင့္ေလ လိုက္ေလ ...လိုုက္ေလ ျမွင့္ေလနဲ႕ တစ္လမ္းလံုး ဆူညံေနေတာ့တာပဲ။ ေခြးကလဲ အေတာ္ေလးဇြဲ ၾကီးတယ္ ။သမီးပ်ိဳကေျပးေလ သူကလိုက္ေလပဲ။ ဒီေခြးအေတာ္ေလး ခက္သကိုး ဆိုျပီး ေျခေထာက္နဲ႔ လွမ္းကန္လိုက္တယ္ အေပၚကေန။ ေျခာက္ခါမ ပိုဆိုး။ သမီးပ်ိဳက ေျခနဲ႕ကန္ေတာ့ သူက ကန္တဲ့ေျခကို လိုက္ဆြဲတယ္။ အင္...ဘာဆက္လုပ္ရပါ့မလဲ ။ တစ္ကိုယ္လံုးပူထူျပီး ေခၽြးကိုျပန္သြားတာပဲ ။ ၾကံရာမရတဲ့ အဆံုး လီဗာကို အသားကုန္ဆြဲျပီး ေျပးရေတာ့တယ္ဗ်ိဳ႕ ။ ကိုရင္ညိမ္း ရဲ႕ အဖိုးေလးေခြးေမာင္းသလို ဟဲ့ေဒါ့ ဟဲ့ေဒါ့...လို႕ မေမာင္းလိုက္ရဘူး ။အတင္းေမာင္းေျပးေတာ့မွ လြတ္ေတာ့သဗ်ိဳ႕ ။ လမ္းမွာဦးေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕တယ္။ဟဲ့ ကေလးေျဖးေျဖးေမာင္းေလတဲ့ ။ေအာ္ေျပာလိုက္ တယ္ ဦးေလးမသိပါဘူးလို႕ ။ေခြးလိုက္တယ္ေျပာရဲဘူးရယ္ ။ရွက္လို႕။
ဆုိင္ကယ္စီးရင္းေခြးလိုက္ ခံရတာ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးဘူး ။သမီးပ်ိဳ တစ္ေယာက္ထဲလား ေတာ့မသိပါဘူး ။ ခုထိအိမ္က လူေတြေတာင္မသိေသးဘူး ဒီရာဇ၀င္ကို။ ခုမွ လူစံုလို႕ ေျပာျပတာ။ ခုဆိုေခြးျမင္ရင္ သိပ္ရယ္ခ်င္တာပဲ။ ဟီးးးးးး