ေလယဥ္မယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဆိုတာ......
သာယာေသာေန႕တစ္ေန႕ရဲ႕ ၾကည္လင္လွတဲ့ ေကာင္းကင္ျပာျပာၾကီးေအာက္က ျဖဴလႊလႊတိမ္စိုင္ထုေတြၾကားထဲ အေတာင္စံုျဖန္႕ရင္း ပ်ံသန္း တဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္နဲ႕လည္းတူတယ္ ။ ေလႏွင္ရာ မပ်ံသန္းရေပမယ့္ တိမ္ေျခရာေတြကိုလညး္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရဘူးတယ္ ။ တိမ္ေတာင္ ေတြက လွခ်င္တိုင္းလွလို႕ တိမ္လိပ္ေလးေတြကလည္း ဟုိတစ္လိပ္ဒီတစ္လိပ္ ။ တိမ္လႊာေလးေတြအစီအရီၾကားထဲမွာ တိမ္မွ်င္ေလး ေတြလည္း က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ပ်ံ၀ဲလို႕ နတ္ဘံုအလား လွလိုက္ပါဘိ ။ တစ္ခါတေလမ်ားဆိုရင္ေလ ဂြမ္းေတြလိုျဖဴေဖြးလွတဲ့ တိမ္အဆုပ္လိုက္ အပံုလိုက္ဟာ ေကာငး္ကင္တစ္ျပင္လံုးပ်ံ႕က်ဲလို႕ တိမ္သဘင္အစည္းအေ၀လားမွတ္ထင္ေစရတယ္ ။ ေနေရာင္ျခည္္ ေတာက္ပတဲ့ေန႕မ်ားဆိုရင္ေလ ေနမင္းရဲ႕လွပတဲ့ အလငး္ေရာင္ဟာ တိမ္ေတြကို ေဖါက္ထြင္းလို႕ ကမၻာေျမကို သက္ ဆင္းတဲ့ေန႕ က ေပါ့ ။ တိမ္ေတြကို သူ႕အလင္းေရာင္နဲ႕ေက်ာ္ျဖတ္လိုက္တာေလ ေငြေရာင္အနားကြပ္ေလးေတြေတာင္ တလက္လက္ ေတာက္ပလာလိုက္တာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႕ပါပဲ ။
တိမ္ေတြမွာ အေရာင္ရွိသလား မရွိဘူးလားဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ ျပန္ေမးမၾကည့္မိလုိက္ဘူး ။ အဲဒီေန႕ကေပါ့ ေန႕၀င္ခ်ိန္ ဆည္းဆာေလးမွာေလ အမွတ္တမဲ့ ျပတင္းတံခါးကို ေမွ်ာ္ေငးၾကည့္လိုက္မိတာပါ ။ထင္မထားခဲ့ပါဘူး လံုး၀ကို မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာပါ ။ တိမ္ေတြမွာ အေရာင္ေတြရွိတယ္လား ။ အင္း ထင္ရတာပဲေလ ။ ေနလံုးၾကီးက ပုဇြန္ဆီေရာင္ပု၀ါၾကီးကိုျခံဳလုိ႕ ကြယ္ေပ်ာက္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားေနျပီ ။ ဟိုးအေ၀းတစ္ေနရာ ဆန္႕က်င္ဘက္လားရာ မွာေတာ့ အျပာရင့္ေရာင္ခပ္ရင့္ရင့္ၾကီးက ပုဇြန္ဆီေရာင္ျခံဳထည္ ္ေလးကိုေငးေမာလုိ႕ေနတယ္ ။ ေနလံုးၾကီးေဘးကတိမ္ေလးေတြေတာင္ လိေမၼာ္ေရာင္ေတာက္လို႕ ေနလံုးၾကီးကိုအေဖာ္ျပဳေပးေန တာမ်ားလား ။ ေကာငး္ကင္ၾကီးေတာင္ အေရာင္ေျပာင္းသြားပါလားကြယ္ ။ ၾကည္ျပာေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးဟာ ခုေတာ့လည္း ခရမ္းေသြးေရာင္ေတြၾကား လိေမၼာ္ရင့္ေတြက ယွက္ႏြယ္လို႕ နက္ျပာေရာင္ေတြလညး္ပါလုိက္ေသး ။ အို..လွလိုက္တဲ့ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္လိုပါပဲလား ။ ပန္းခ်ီထဲမွာဆိုရင္ေလ အိပ္တန္းျပန္တဲ့ငွက္ေလးေတြ ပါမွာေနာ္ ။ ေပေလးေသာင္းေက်ာ္ ေကာင္းကင ္ျပင္ မွာေတာ့ ငွက္ငယ္ေတြ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနေရာ့သလဲကြယ္ ။ ေန၀င္ဆည္းဆာမို႕ ငွက္ေလးေတြ အိပ္တန္းတက္ကုန္ၾကတာလား ။ အင္း..... ဒီလိုဆိုျပန္ေတာ့လည္း လြမ္းေဆြးေဆြးၾကီးခံစားရလို႕ မျပီးႏိုင္ေသးတဲ့ ဂ်ဴတီဆိုတာၾကီးကိုဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ရင္း အလြမ္းေတးတစ္ပုဒ္ကို ကျပ ေနရတဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႕မ်ားတူေနေရာ့သလား...။
တာ၀န္သယ္ေဆာင္ရာလိုက္ပါေနရတဲ့ တို႕မ်ားရဲ႕ဘ၀ဟာ ဇတ္သမားေတြနဲ႕လည္းတူေသးတယ္ ။ ဒီအရြယ္ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ မတူညီ တဲ့ ေရျခားေျမျခားေတြကိုသြားလို႕ ဒီေျခေထာက္ေတြက မတူညီတဲ့ေျမေတြမွာေျခခ်ရလိမ့္မယ္လို႕ ေယာင္လို႕ေတာင္ အိပ္မက္ မမက္ ဘူးခဲ့ပါဘူး ။ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုကိုဆက္ဆံလို႕ ခရီးသည္ေတြစိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ ဇတ္ဆရာအလိုက်ေပါ့ ။ မတူညီတဲ့ ေန႕ရက္ေတြ မွာ မတူညီတဲ့လူမ်ိဳးေတြၾကား ဘာေတြမွ မတူညီခဲ့ပါဘူး ။ ဇတ္သမားေတြဟာ ဇတ္သတၱာေခၚေဆာင္ရာလိုက္ပါရသလို တို႕လညး္ ပဲ ထိုနည္းလညး္ေကာင္းေပါ့ ။ အိပ္မက္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူလို အရာရာဟာ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေတြမွာ ဟိုေငးဒီေငး ။
ပတ္၀န္းက်င္မ်ိဳးစံုမွာ ၾကီးျပင္းလာၾကတဲ့ ကမၻာအရပ္ရပ္က ျပည္သူေတြဟာ အက်င့္စရိုုက္မ်ိဳးစံုနဲ႕မဟုတ္လား ။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ လူ႕ေလာကၾကီးထဲမွာ ျဖစ္ျပီးရင္ ပ်က္တတ္တာ ဓမၼတာေပမယ့္ ရႈပ္ျပီးသြားရင္ေတာ့ အလိုလုိရွင္းမသြားတတ္ဘူး မဟုတ္လား။ ခရီးစဥ္ မစခင္ ေလယဥ္ေလးက သန္႕ရွင္းေနေပမယ့္ ခရီးစဥ္အဆံုးမွာေတာ့ မုန္တိုင္းစဲ စအမႈိက္ပံုတစ္ခုလိုရႈပ္ေထြး ေနတတ္တာလညး္ ျဖစ္စဥ္တစ္ခု ။ ဒါေတြက သန္႕ရွင္းေရးအဖြဲ႕ရဲ႕တာ၀န္လို႕ဆိုေသာ္ျငား ၁၄ နာရီၾကာပ်ံသန္းခ်ိန္မွာ ေလယဥ္ သန္႕ရွင္းဖို႕က တို႕မ်ားရဲ႕တာ၀န္ ။ အေပါ့သြားျပီးရင္ ေရမဆြဲခ်တာေတြ ၊ ေရအိမ္တစ္ခုလံုး စိုရႊဲေနတာေတြ ၊ အေပါ့ေရာအေလး ပါသြားျပီး တစ္ရွဴးေတြပါ ထည့္ခဲ့ျပီး ေရမသံုးခဲ့တာေတြ ။ ဒါေတြကိုလညး္လုပ္ရပါေသးတယ္။ ဒါဆို ေလယဥ္မယ္ဆိုတာက အခိ်န္ပိုင္းသန္႔ရွင္းေရးသမားလည္းမည္ပါတယ္ ။
ခရီးသည္ေတြ ေဘးကင္းဖို႕ လံုျခံဳဖို႕ဆိုတာ ခရီးစဥ္မစခင္ စစ္ေဆးေရး၀င္ရပါတယ္ ။ ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ေတြမွပါရဲ႕လား... အေရးေပၚ အသက္ကယ္အက်ီမွ လံုေလာက္ရဲ႕လား ။ဘယ္သူေတြမ်ား ဗံုးေတြေထာင္ထားမလဲ ။ အသက္ကိုအႏၱရယ္ျဖစ္ေစမယ့္ ခၽြန္ထက္ တဲ့အရာေတြမ်ားရွိေနမလား ။ ခရီးသည္ေတြအတြက္ အစားအစာမွလံုေလာက္မႈရွိရဲ႕လား ။ ကေလးေတြအတြက္ေရာ ကစားစရာေတြနဲ႕ မုန္႕ေတြေရာ ရွိရဲ႕လား ဆိုတာေတြကိုလုပ္ရေတာ့ မိခင္တစ္ေယာက္နဲ႕ေရာတူမေနဘူးလား ။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ သားသမီးေတြအေပၚစိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕ေလ ။
ေလေၾကာင္းလိုင္းမွာ နံပါတ္တစ္ျဖစ္ဖို႕ ၾကိဳးပမ္းေနတဲ့ေနရာမွာ ေဖာ္ေရြမႈ လႈိက္လွဲျပဴငွာမႈ ေတြေပးႏိုင္ဖို႕ ျပံဳးထားရတဲ့အျပံဳးေတြဟာ ၁၄နာရီေနာက္ပိုင္း ေဟာ္တယ္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေမးရိုးေတြေတာင္နာလို႕ ။ ဒါလညး္ ဇတ္ဆရာ အလိုက်ပါပဲေလ ။ ကစားကစားကြင္းၾကား ဂ်ိဳကာလုုပ္ရင္း ကေလးေတြေပ်ာ္ဖို႕ ျပံဳးျပ ရယ္ျပ ကျပရတာေတြဟာလည္း သူ႕အလုပ္ သူ႕တာ၀န္ ။ ဒါဆို တို႕ လညး္ဂ်ိဳကာေပါ့ေနာ္ ။
တစ္ခါတစ္ခါမွာ အေျဖရွာမရတဲ့ ပုဒ္စာတစ္ပုဒ္ကိုတြက္ေနရသလိုလိုလည္း ခံစားခဲ့ဖူးပါရဲ႕ ။ သခ်ၤာတြက္တိုင္း သံုးတတ္တဲ့သီအိုရီ ေတြ လညး္အားလံုးကုန္ျပီ။ ဒါေတာင္အေျဖဟာ မွားေနေသးတယ္ဆိုရင္ ..သခ်ၤာပါရမီရွင္တစ္ေယာက္လို သီအိုရီ အသစ္ထုတ္ဖို႕ အီေကြးရွင္းခ်ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ ခရီးသည္ဂ်စ္ကန္ကန္ေတြကို ဘယ္လိုအီေကြးရွင္းနဲ႕မ်ားညွိရပါ့မလဲ ။ ခက္ခက္ခဲခဲ အေျဖရွာေတြ႕ သြားသူရဲ႕ ျပံဳးနညး္မ်ိဳးသူတို႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ ျမင္ရဖို႕က ျဖတ္ထိုးဥာဏ္သံုးျပီး ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အီေကြးရွင္းအားလံုးနဲ႕ညွိရသလို ေယာင္ ခ်ာခ်ာ သခ်ၤာဆရာလိုပါပဲ ။
အလုပ္ေဖာ္လူမ်ိဳးစံုၾကားထဲမွာ လႈပ္ရွားေနရတဲ့ဘ၀ဟာ တစ္ခါတေလေတာ့ အပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀မ်ိဳး ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ႏုိင္ တယ္။ အမိဘာသာစကားမဟုတ္တဲ့ တူညီတဲ့ ဘာသာစကားတစ္ခုတည္းနဲ႕ဆက္ဆံေနရတဲ့ဘ၀ဟာလည္း မရယ္ရတဲ့ ဟာသတစ္ ပုဒ္လို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္ေသးတယ္ ။ လူမ်ိဳးေတြျခား..ဘာသာေတြမ်ားခဲ့ေတာ့ ဆက္ဆံၾကရတဲ့ အသိုင္းမ၀ိုင္းဟာ ကပ္လို႕ ဘယ္လိုမွမရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေကာ္တစ္ဗူးလို ေစးကပ္ျခင္းေတြလညး္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ဖူးတယ္ ။ ေဆးစက္က်ရာ အရုပ္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ဒီလိုဘ၀ထဲမွာ ကိုယ္ဟာ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕လည္း ၾကိဳးစားရအံုးမယ္ ။ အႏုပညာေတြနဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဒီအႏုပညာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း အႏုပညာကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ဖို႕ၾကိဳးစားေနဆဲ ကိုယ္ဟာ ရွာေဖြသူတစ္ေယာက္ လည္းျဖစ္ေနပါတယ္ ။
.....................................................................................
တစ္ခ်ိဳ႕ခရီးစဥ္ေတြမွာ ခရီးသည္ေတြနဲ႕ ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြပဲ ပါလာတတ္သလုိ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း ဒါ့ထက္ မက တာေတြ လည္းပါလာတတ္ပါတယ္ ။ ဒါေတြဟာ ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ ထံုးစံပါ ။ ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ အဓိကတာ၀န္က သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရးပဲမဟုတ္လား ။ တစ္ေနရာက တစ္ေနရာကိုေရာက္ဖို႕ဆိုတာ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးေတြလိုအပ္တယ္ ။ ပို႕ခ်င္တဲ့ ကုန္ေတြတိုင္းကိုပို႕လို႕မရေပမယ့္ ေဘာင္ထဲကလက္ခံႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ပို႕လို႕ရတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိျပီးသားပါ ။ အဲဒီအထဲမွာ(ROB) အာအိုဘီ ေတြလည္းပါတယ္ ။
တစ္ခါတေလ အာအိုဘီေတြက ခရီးသည္ေတြၾကားမွာ လညး္ဟန္ေဆာင္တတ္ၾကေသးတယ္ ။ ေလယဥ္ မယ္ေတြရဲ႕ နားေနခန္းေတြမွာေတာင္ သူတို႕အနားယူလိုက္ေသးတယ္ ။ “ဒီေနရာက ခရီးသည္ေတြနားေနလို႕မရပါဘူး“လို႕ေျပာေတာ့ သူက ေျပာျပန္တယ္ “ ပင္ပန္းလို႕ပါ“ တဲ့ေလ ။ ဒါဟာ တကယ္လား ဟာသတစ္ပုဒ္လားဆိုတာ ေသခ်ာမသိရေပမယ့္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတယ္လို႕ေတာ့ ယူဆရတာပဲေလ ။ ROB ဆိုတာက remain On Board ပါတဲ့ ။ ခရီးစဥ္အဆံုးမွာ ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြနဲ႕အတူ ေလဆိပ္ထဲကို ပို႕စရာမလိုပဲ ေလယဥ္ရဲ႕ကာဂို ထဲမွာ သီးသန္႕ခ်န္ ထားရမယ့္ စာရင္းေပါ့ ။ အပြင့္လင္းဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ လူေသအေလာင္းေတြပါ ။
ၾကားဖူးတာကေတာ့ ေသသြားတဲ့လူေတြဟာ ေတာ္ရံုအခ်ိန္အတြင္းမွာ သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ေသတယ္ဆိုတာ မသိၾကဘူးဆိုပဲ ။ မွန္လား မွားလား ဆုိတာကေတာ့ ေသခ်ာမသိႏိုင္ေပမယ့္ ယံုတယ္ မယံုဘူးဆိုတာလည္း ကိုယ္နဲ႕ပဲဆိုင္ပါတယ္ ။ ေလေၾကာင္း လုိင္းမွာ ဒီလုိ အျဖစ္ေတြ (သို႕)ေကာလဟာလ ေတြရွိဖူးတယ္ဆိုတာပါပဲ ။
ဒါ့ေၾကာင့္ ခရီးမ်ားသြားရင္ေလ အားလံုးဟာ ခရီးသည္ အစစ္ေတြမဟုတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ စဥး္စားၾကည့္ေပါ့ေနာ္ ။ .....၀ိဥာည္ခရီးသည္ေတြနဲ႕ ေတြ႕မွာစိုးတာပါ ။
ဒါဆို ေလယဥ္မယ္ေတြရဲ႕ဘ၀က ၀ိဥာည္ခရီးသည္ေတြနဲ႕ ကစားေနရတဲ့ သရဲေျခာက္တဲ့ အိမ္ၾကီးထဲက ၀န္ထမ္းေတြေပါ့ေနာ္....
....................................
အမ ေကာင္းကင္ျပာက ဆားခ်က္တယ္။ သူဆားခ်က္တာကို သမီးပ်ိဳက ငံျပာရည္ ထပ္က်ိဳမယ္ ။ အမ ေကာင္းကင္ျပာရဲ႕ nobody က ကိုရီးယားႏိုင္ငံရဲ႕နာမည္ၾကီးသီခ်င္းေပါ့ ။ လူတိုင္း ပါးစပ္ဖ်ားမွာ nobody ။ ဖိလစ္ပိုင္ မ ေလးေတြကလညး္ ႏိုးဘာဒီ ။ အခု တင္ဆက္မယ့္ ႏိုးဘာဒီ ကေတာ့ တမူထူးျခားတဲ့ ႏိုးဘာဒီ ေပါ့ေနာ္ ။
“ေထာင္“ ဆိုတဲ့ေနရာက ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ထားသူေတြ ဒုစရိုက္မႈမ်ိဳးစံုေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံဖို႕ စုေ၀းေရာက္ရွိေနတဲ့ ေနရာ မဟုတ္လား ။ အဲဒီလို စရိုက္မ်ိဳးစံု အဆင့္အတန္းမ်ိဳးစံု ဗီဇမ်ိဳးစံု ရွိတဲ့ လူမ်ိဳးစံုေရာက္ရွိရာ “ေထာင္“ ဆုိတဲ့အက်ဥ္းစခန္းထဲက ေထာင္သားေတြကို တစ္စုတစ္စည္း တည္းျဖစ္ဖို႕ (သို႕) ညီညြတ္က်ဖို႕ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥတစ္ခု မဟုတ္ဘူး လို႕ ေတာ့ ထင္မိတယ္ ။ ဒုစရုိက္က်ဴးလြန္ ရဲတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ မိုက္ေကာင္းမိုက္မယ္ ရုိင္းေကာင္းရိုင္းမယ္ ေပေတေတ ဂ်စ္ကန္ကန္ လည္း ရွိေကာင္းရွိမယ္ ေနာ္။ အဲဒီလုိၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ ဘ၀ထဲက လူသားေတြက ဒီလိုမ်ိဳးႏုညံ့တဲ့အလုပ္မ်ိဳးလုပ္ႏိုင္တာကိုေတာ့ တကယ္ခ်ီးက်ဴးမိတယ္ ။ စစ ခ်င္း ယံုကိုမယံုႏုိင္ေအာင္ပဲ သေဘာလည္းက်မိတယ္ေလ ။
သူတို႕အားလံုး ေယာက်ၤားေတြပါ ။ အားလံုးေနာ္ ။ သူတို႕အားလံုးကဖိလစ္ပိုင္ ေထာင္ကေထာင္သားေတြပါ ။ တစ္အုပ္စုလံုး တညီ တညြတ္တည္းကဖို႕ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ အက တုိက္ထားရမလဲေတာ့ မခန္႕မွန္းတတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြ ကိုရီးယား သီခ်င္းကိုေတာင္ အလြတ္ရေနၾကျပီဆိုေတာ့ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလိမ့္မယ္ေတာ့ ထင္မိတယ္ ။
ကဲ.....ကဲ...ေထာင္သားမ်ားရဲ႕ ႏိုးဘာဒီ ကိုအားေပးရေအာင္ေနာ္ ။ ဖိလစ္ပိုင္မေလး ေျပာျပခ်က္အရေတာ့ သူတို႕က အျမဲ နံပါတ္ “တစ္“ တဲ့ ။
(ႏုိးဘာဒီနဲ႕ ျပံဳးေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါေစေနာ္ )
“ေထာင္“ ဆိုတဲ့ေနရာက ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ထားသူေတြ ဒုစရိုက္မႈမ်ိဳးစံုေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံဖို႕ စုေ၀းေရာက္ရွိေနတဲ့ ေနရာ မဟုတ္လား ။ အဲဒီလို စရိုက္မ်ိဳးစံု အဆင့္အတန္းမ်ိဳးစံု ဗီဇမ်ိဳးစံု ရွိတဲ့ လူမ်ိဳးစံုေရာက္ရွိရာ “ေထာင္“ ဆုိတဲ့အက်ဥ္းစခန္းထဲက ေထာင္သားေတြကို တစ္စုတစ္စည္း တည္းျဖစ္ဖို႕ (သို႕) ညီညြတ္က်ဖို႕ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥတစ္ခု မဟုတ္ဘူး လို႕ ေတာ့ ထင္မိတယ္ ။ ဒုစရုိက္က်ဴးလြန္ ရဲတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ မိုက္ေကာင္းမိုက္မယ္ ရုိင္းေကာင္းရိုင္းမယ္ ေပေတေတ ဂ်စ္ကန္ကန္ လည္း ရွိေကာင္းရွိမယ္ ေနာ္။ အဲဒီလုိၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ ဘ၀ထဲက လူသားေတြက ဒီလိုမ်ိဳးႏုညံ့တဲ့အလုပ္မ်ိဳးလုပ္ႏိုင္တာကိုေတာ့ တကယ္ခ်ီးက်ဴးမိတယ္ ။ စစ ခ်င္း ယံုကိုမယံုႏုိင္ေအာင္ပဲ သေဘာလည္းက်မိတယ္ေလ ။
သူတို႕အားလံုး ေယာက်ၤားေတြပါ ။ အားလံုးေနာ္ ။ သူတို႕အားလံုးကဖိလစ္ပိုင္ ေထာင္ကေထာင္သားေတြပါ ။ တစ္အုပ္စုလံုး တညီ တညြတ္တည္းကဖို႕ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ အက တုိက္ထားရမလဲေတာ့ မခန္႕မွန္းတတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြ ကိုရီးယား သီခ်င္းကိုေတာင္ အလြတ္ရေနၾကျပီဆိုေတာ့ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလိမ့္မယ္ေတာ့ ထင္မိတယ္ ။
ကဲ.....ကဲ...ေထာင္သားမ်ားရဲ႕ ႏိုးဘာဒီ ကိုအားေပးရေအာင္ေနာ္ ။ ဖိလစ္ပိုင္မေလး ေျပာျပခ်က္အရေတာ့ သူတို႕က အျမဲ နံပါတ္ “တစ္“ တဲ့ ။
(ႏုိးဘာဒီနဲ႕ ျပံဳးေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါေစေနာ္ )
ကၽြန္မတို႕ အသက္ရွင္ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ လူ႕ေလာကၾကီးထဲမွာ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ဘ၀အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ပတ္၀န္းက်င္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြၾကားထဲမွာ ျပံဳးျပံဳးေလးေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္သူေတြရွိသလို အခက္အခဲေပါင္းစံုကို ရင္ဆိုင္ေနၾကသူေတြလည္းရွိတယ္ ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေငြနဲ႕၀ယ္လို႕ ဇိမ္က်ေနသူေတြရွိသလို ၊ အဲဒီေငြေၾကာင့္ အရွက္တရားကို ခ၀ါခ်လုိ႕ ရုန္းကန္ေနရသူေတြလညး္ရွိတယ္ ။ ေငြထုတ္ၾကီးပိုက္လို႕ အေပ်ာ္လိုက္ေနသူေတြ ရွိသလို ေငြမရွိလို႕ အသက္ေတြလညး္ စေတးခဲ့ရတာေတြရွိတယ္ ။ ဘ၀အေျခအေန ေပၚမူတည္လို႕ လႈပ္ရွားရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ ရုန္းကန္ရတဲ့အေနအထားေတြဟာလည္း ကြာျခားတယ္ေပါ့ ။ ဥပမာဆိုရင္ေလ...........
တီထြင္မႈပညာရွင္ေတြဟာ ..............................
........နည္းပညာေတြနဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနမယ္
........အသစ္ အသစ္ေတြၾကား မအားမလပ္ျဖစ္ေနမယ္
........စမ္းသပ္မႈေတြေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေနႏိုင္တယ္
........အားလပ္ရက္ေတြမွာ မိသားစုေတြနဲ႕ ပန္းျခံထဲမွာလည္း အနားယူေနႏိုင္တယ္
........ ႏိုင္ငံတကာကို ေျခဆန္႕လို႕အလည္ခရီးေတြလည္း သြားေနႏိုင္မယ္ေပါ့
သူတို႕ရဲ႕ဘ၀ေတြက ပန္းခင္းလမ္းလို ေမႊးၾကိဳင္ေနတယ္ ။ စိတ္ေစရာ လႈပ္ရွားလို႕ ...တက္ၾကြမႈအျပည့္နဲ႕ ခရီးႏွင္ ေနဆဲလူသားေတြ...သူတို႕မွာေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြရွိတယ္ ..လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြရွိတယ္..သူတို႕ရဲ႕ဘ၀ကျငိမ္းေအးတယ္ လို႕ မဆိုသာေပမယ့္ ေ၀ဟင္မွာပ်ံသန္းတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္လို ရပ္နားမလား ..ပ်ံသြားမလား ..ၾကိဳက္တာေရြးေလ
ခ်မ္းသာတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ၾကည့္လိုက္ရင္..................
.......ကုမၸဏီသြားမယ္
.......meeting ေတြရွိတယ္
.......အလုပ္သြားမယ္လား.?....ရွယ္ဆို္တဲ့ကားၾကီးက အဆင္သင့္
.......ရုံးဆင္းလို႕ပင္ပန္းေနျပီလား?....မပူပါနဲ႕ေလ
.......ဘီယာေလးေမာ့လုိ႕ ပ်ိဳေမေလးေတြက အနားမွာ
.......မိသားစုနဲ႕သားသားမီးမီးေတြၾကည့္ဦးမလား.? .shopping ထြက္မယ္ ..လည္လည္သြားမယ္
......ျပိဳင္ခ်င္တိုုင္းျပိဳင္လို႕ ...လုပ္ခ်င္တာလုပ္...လိုက္ရွင္းေပးလိမ့္မယ္ ..ေနာက္ခံအားေတြေကာငး္တယ္
သူတို႕ေတြမွာ မရွိစကား မၾကားဘူးသေလာက္ေတာင္ရွားတယ္.. လိုခ်င္တာရႏိုင္လို႕ပါ၀ါရေနသူေတြလုိေပါ့ ..
ေငြဆိုတဲ့အရာေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္မီးေတာက္ဖို႕ နဲနဲခဲယဥ္းတယ္ ။ သြားမယ့္လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေငြလမ္း ေလးခင္းျပီး ...အျပံဳးမ်က္္ႏွာေလးေတြ ၀န္းရံလို႕ အတုေတြ အစစ္ေတြ အပ ထား ...လတ္တေလာမွာ အျပံဳးလမ္း ေပၚက ေအာင္ႏိုင္သူေတြေပါ့...
ေအာင္ျမင္သူေတြကိုၾကည့္ဦးမလား.....................
.....စိတ္ခ်မ္းသာမႈအျပည့္နဲ႕ ျပံဳးေပ်ာ္ေနမယ္
.....ၾသဇာအာဏာအျပည့္နဲ႕“ ဥံဳဖြ “ ဆိုသလို လုပ္ခ်င္တာျဖစ္တယ္
.....ဆင္းရဲဆိုတာ နတၳိ အလား.....“ကၠဳစၦာသယ“ လိုတရ ေလ
.....စိန္နားကပ္ အေရာင္နဲ႕ပါးေျပာင္ဆိုသလို..... ေငြမ်က္ႏွာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးေတြ ၀င္းလို႕ ေမာ္လို႕
......သြားေလရာမွာ အားက်မယ့္သူေတြ.....အတုယူမယ့္သူေတြ... ကူညီမယ့္သူေတြ အဆင္သင့္...လိုတာမလိုတာ သူတို႕အေၾကာင္းေလ ။
သူတို႕ေတြရဲ႕ဘ၀ေတြကေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ....စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ .......နည္းပညာေတြနဲ႕ျပည့္စံု ေပ်ာ္ရႊင္ ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကိုပိုင္ဆိုင္ၾကတဲ့ လူသားေတြေပါ့ ။ သူတို႕ရဲ႕ဘ၀ဟာ ျပည့္စံုတယ္ လံုေလာက္တယ္ ။ ဆင္းရဲတယ္ ဆိုတာဘာပါလိမ့္လို႕ ေတြးေကာင္းေတြးေနၾကမွာေပါ့ ။ခ်မ္းသာ စည္းစိမ္ေတြၾကားထဲမွာ နတ္ဘံု အလား ခံစားျပီး ကာယသုခ စိတၱသုခ ႏွစ္ျဖာ ျပည့္စံုတယ္ေလ ။ မိသားစုနဲ႕အသိုုက္အ၀န္းမပ်က္ ခ်စ္ေတးသီဆို လို႕ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာအျဖာျဖာ က်ေရာက္ျပီးသားမို႕ ဆည္းလည္းသံလို သာယာလွတဲ့ မိသားစုေလးေတြေပါ့။
ဆင္းရဲသူေတြက်ျပန္ေတာ့လညး္......
.........ေငြမရွိလို႕မ်က္ႏွာငယ္ရတယ္
.........ထိုေငြေၾကာင့္ပဲ ေယာကၡမက မၾကည္ျဖဴ မိန္းမက မႏွစ္သက္
.........ေငြမရွိေတာ့ ဂုဏ္မရွိေပါ့
.........သြားေလရာမွာ လူ႕ေအာက္က်လုိ႕ ဆႏၶေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရေပါင္းလည္း မေရတြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ
.........မိသားစု၀င္တိုင္းရဲ႕ ၀မ္းတထြာ ျပည့္ဖို႕ ရရာအလုုပ္ကိုလုပ္လို႕ ရွက္တယ္ဆိုတာ ခ်ိဳနဲ႕လား
.........အခ်စ္ဆိုတဲ့သကာရည္ခ်ိဳခ်ိဳေတြကို အဲဒီေငြကပဲ တိုက္စားႏိုင္ေသးတယ္
.........အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြကို အဲဒီေငြက ပဲ ခြဲခြာသြားေအာင္လည္း လုပ္တတ္ေသးတယ္
.........တည္ပါတယ္ဆိုတဲ့...သစၥာ
.........ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့...ေမတၱာေတြ......
........ႏွစ္ကိုယ္တူ တဲအိုပ်က္မွာ ေနရေနရ ..ထမင္းရည္ၾကည္ လွ်က္ျပီးခ်စ္ပါ့မယ္ ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူေတြ
........သစၥာေတာ္ေတြပ်က္သုန္းလို႕ ေမတၱာေရအိုင္ေတြ ခန္းေျခာက္ခဲ့ရျပီ
........ ဆင္းရဲျခင္းအပူေၾကာင့္.......
........ေသာကေတြ
........မ်က္ရည္ေတြ
........နာက်င္မႈေတြ
........စြန္႕လႊတ္မႈေတြ
........ခြဲခြာမႈေတြ
........၀မ္းနည္းျခင္းေတြ....ဒါေတြဟာ ဆင္းရဲျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးဆက္
“ေငြ“ ဆိုတဲ့ တစ္လံုးတည္းေသာ စကားလံုးေလးဟာ လူေတြကို ျပဳစားတတ္တဲ့ ေမွာ္ကေ၀ေလးေပါ့ ။ သူ႕ေၾကာင့္ ကြဲကြာခဲ့ၾကရတဲ့ မိသားစုေတြ....ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၾကတဲ့ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံေတြ...ေ၀ဒနာကို အံၾကိတ္ခံေနရတဲ့ ေရာ ဂါသည္ေတြ...ဆံုးရံႈးလိုက္ရတဲ့ အသက္ေပါင္းေတြ....စြန္႕လႊတ္လိုက္ရတဲ့ ဆင္းရဲသားမိသားစုတို႕ရဲ႕ ရင္ေသြးငယ္ ေတြ...အျမင့္ဆံုးကိုတက္ႏိုင္ပါရဲ႕နဲ႕ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ပါရမီရွင္ေလးေတြ....က်ားခံတြင္းထဲ က်သြားရတဲ့ လံုမပ်ိဳ ေလးေတြ.....အသိမ္းခံလိုုက္ရတဲ့ မာနေတြ....ေျခေတာ္ရင္း ၀ပ္စင္းခဲ့ရတဲ့ အရွက္ေတြ.....စြန္႕လႊတ္လိုက္ရတဲ့ ဆႏၵေတြ ...................အို............စံုလို႕ပါပဲ ။ ဒါေတြကို သူတစ္ေယာက္ထဲ လုပ္သြားတာ ..........
ဒါဆို သူတို႕ေတြရဲ႕ဘ၀က........ ေလာကဓံ က ိုအံၾကိတ္ခံရင္း ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပါပဲကြာလုိ႕ လက္ခံ လိုုက္ရမွာလား ...အရင္ဘ၀က လုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြပါလိုိ႕ ေျဖသိမ့္လိုက္ရမွာလား... ဒီဘ၀ ဒီမွ်ပါ ပဲလို႕ လက္ေလွ်ာ့လိုုက္ရမွာလား.....ဘာေတြဘယ္လိုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန အခုဘ၀မွာေတာ့ သူတို႕ေတြ ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ရင္ေလးစရာပဲေပါ့ ။
ဒီကေလးေလးကို ၾကည့္ပါဦး...ဆင္းရဲသားမိသားစုက ေမြးဖြားလာတဲ့ကေလးေလး ဆုိတာ ျငင္းေနဖိုု႕ေတာင္ မလိုပါဘူး ။ သူျဖတ္သန္းရမယ့္ ကာလတေလွ်ာက္ ဆင္းရဲမႈေတြ ဒုကၡေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကံဳရေကာင္း ၾကံဳရမွာေပါ့ ။ သူေလးရဲ႕ က်န္းမာေရး ၊ ပညာေရး ၊ ၀မ္းစာေရး ..အဲဒီအေရးေတြေရာ အဆင္ေျပပါ့မလား.....အက်ၤီမပါတဲ့ ဗလာ က်င္းကိုယ္ေလးနဲ႕ တကိုယ္တည္း ေဆာ့ကစားေနေတာ့ အထီးက်န္မႈေတြမ်ား ခံစားေနရမလား...............
သူေလးကေရာ.....ကိုယ့္တာ၀န္ကို ယူေနရသလား ....မိဘေတြမ်ား မအားက်ဘူးထင္ပါ့.. ၀မ္းစာေရးအတြက္မ်ား အလုပ္လုပ္ေနၾကေရာ့လား.....သူလည္း မိခင္ကို ေမွ်ာ္လင့္မိမွာေပါ့...ဒီအရြယ္ေလးဟာ ပလီပလာ ခၽြဲရမယ့္အ ရြယ္ေလး မဟုတ္လား... အဆင္မေျပတဲ့ ဆင္းရဲမႈေခ်ာက္ထဲမွာမ်ား အသက္ရွင္ေနရမလား.....
သူေလးကိုၾကည့္ၾကည့္ေလ ......သူ႕ရဲ႕၀မ္းစာေရးအတြက္ ေတာင္းစားေနရရွာတယ္ ။ သူ႕ကိုေရာ သနားၾကပါ့မ လား ။ ကေလကေခ် အုတ္ၾကား ျမက္ေပါက္ ကေလး လုိ႕ ေျပာဆိုၾကမွာလား ။ သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ကေရာ ဘယ္လို မ်ား ရွိေနမွာလဲ ။ အသက္အရြယ္နဲ႕မမွ် ဘ၀ရဲ႕ ေလာကဒဏ္ကို ခံေနရျပီ ။ သူ႕မိသားစုကေရာ ဘယ္လိုေတြ အ သက္ဆက္ေနမွာပါလိမ့္ ။ သက္တူရြယ္တူ အျခားကေလးေတြလုိ ေက်ာင္းမွ တက္ရပါေလစ ။ ထမင္းနပ္မွန္ ေအာင္ေရာ စားရပါ့မလား ။ ဗိုက္ဆာလြန္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆုိရင္ ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္မ်ား လိုက္ေတာင္းေန ရမလား ။ သူေလးရဲ႕ဘ၀က ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွပါလား ။
ေတာင္ယာလယ္လုပ္ ပ်ိဳးႏႈတ္သမားေတြရဲ႕မိသားစု၀င္ ကေလးေတြလား....မိဘေမာင္ဘြားေတြနဲ႕အတူ လုပ္ငန္းခြင္ အတူ၀င္ေနရျပီလား...ရွိလွ ၈ႏွစ္ ၉ ႏွစ္ေပါ့ ။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ဘ၀လမ္းမွာ မိဘေတြနဲ႕အတူ အုတ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္... ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေတြလား ။ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ အပ ထားလုိ႕ ၀မ္းစိုေျပဖိုု႕ရာ ရုန္းကန္ေနရတာလား.......
ဒီညီမေလးဆိုရင္ေရာ.......သူဘာလုုပ္ေနတာလဲ......သူေလးလည္း ဒီပတ္၀န္းက်င္ ဒီ အသိုင္းအ၀ိုင္း ထဲမွာပဲ ေရာင္လည္လည္ပဲလား...သူေလးက မိန္းကေလးေနာ္...အရြယ္ေလးမ်ားေရာက္လာလို႕ လွေသြး ေတြမ်ားၾကြယ္ လာ ရင္ ဒီညီမေလးရဲ႕ဘ၀ လံုျခံဳႏိုင္ပါ့မလား.....အုပ္ထိန္းသူမိဘေတြေရာ စံုစံုလင္လင္မွ ရွိရဲ႕လား ...... ဒီညီမေလးရဲ႕ေရွ႕ေရး ..ရင္ေလးစရာေတြမ်ား ျဖစ္လာဦးမလား....ကံေကာင္းပါေစ ညီမေရ....
...............................................................................................................................
ကေလးေတြဟာ ေနာင္လာမယ့္ အနာဂါတ္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုရင္လညး္မမွားပါဘူး .....အဲဒီအနာဂတ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေလးေတြ ကၽြန္မတို႕ႏိုင္ငံမွာေလ ....ေစ်းေရာင္းေနၾကတာေတြ ......... ေတာင္းစားေနၾက တာေတြ အမ်ာၾကီးေတြ႕ခဲ့ရေတာ့................ရင္ထဲမွာေလ တကယ္ မေကာင္းဘူး .... တဆစ္ဆစ္နဲ႕ နာက်င္ေနတုန္းပဲ ။ သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ဘ၀ အခုက တည္းက မလွပရင္ေလ ေနာင္မ်ားဆိုရင္ေတာ့လား...... ေတြးၾကည့္ရင္း ရင္ေလးမိပါရဲ႕.....အဲဒီအရြယ္တိုင္းဟာ.... ေက်ာင္း၀တ္စံုေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႕ ပညာေရးကို အျပိဳင္အဆိုင္ ၾကိဳးစားေနရမွာ..........ခုေတာ့.....
............................................................................................................................................
အဲဒီလို......
.........လူေတြရဲ႕မတူညီတဲ့ ဘ၀အေျခေနေပၚမွာ ရုန္းကန္ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကရတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္
.........ဆင္းရဲတြင္းထဲက မလြတ္ကင္းႏိုင္ၾကေသးတဲ့ လူသားမ်ားရဲ႕ ခံစားခ်က္ နဲ႕ နာက်င္မႈ
........ေငြပံုေပၚမွာ သကာရည္ေလာင္းထားတဲ့မ်က္ႏွာေတြရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈ
........ေအာင္ျမင္မႈလူသားေတြရဲ႕ အျပံဳးမ်က္ႏွာ
....... အဲဒီမတူညီတဲ့ဘ၀ေတြထဲမွာ က်င္လည္ေနၾကရတာက ကၽြန္မတို႕ လူသားေတြပါပဲေလ ........ .........ကံစီမံရာေပါ့........
စဥ္းစားမိတာေလး တစ္ခုက....
................ေငြဆိုတာ ဘ၀လား...?
................ဘ၀ဆိုတာေရာ ေငြလား...?
.............................................................................................................................
ပံုေတြက google ကရွာထားတာပါ ။ အားလံုး ျမန္မာကေလးေတြ ခ်ည္းပါပဲ ။ အေျခအေနေတြကို အားလံုးတင္ျပရ ရင္ ေဂ်းထဲေရာက္မွာစိုးလို႕ ဆင္ဆာေတြ မပါေအာင္ေရးထားတယ္.ဟဲဟဲ. ေ၀ွာင္ေ၀ွာင္ေရွးမွ :)......
တီထြင္မႈပညာရွင္ေတြဟာ ..............................
........နည္းပညာေတြနဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနမယ္
........အသစ္ အသစ္ေတြၾကား မအားမလပ္ျဖစ္ေနမယ္
........စမ္းသပ္မႈေတြေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေနႏိုင္တယ္
........အားလပ္ရက္ေတြမွာ မိသားစုေတြနဲ႕ ပန္းျခံထဲမွာလည္း အနားယူေနႏိုင္တယ္
........ ႏိုင္ငံတကာကို ေျခဆန္႕လို႕အလည္ခရီးေတြလည္း သြားေနႏိုင္မယ္ေပါ့
သူတို႕ရဲ႕ဘ၀ေတြက ပန္းခင္းလမ္းလို ေမႊးၾကိဳင္ေနတယ္ ။ စိတ္ေစရာ လႈပ္ရွားလို႕ ...တက္ၾကြမႈအျပည့္နဲ႕ ခရီးႏွင္ ေနဆဲလူသားေတြ...သူတို႕မွာေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြရွိတယ္ ..လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြရွိတယ္..သူတို႕ရဲ႕ဘ၀ကျငိမ္းေအးတယ္ လို႕ မဆိုသာေပမယ့္ ေ၀ဟင္မွာပ်ံသန္းတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္လို ရပ္နားမလား ..ပ်ံသြားမလား ..ၾကိဳက္တာေရြးေလ
ခ်မ္းသာတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ၾကည့္လိုက္ရင္..................
.......ကုမၸဏီသြားမယ္
.......meeting ေတြရွိတယ္
.......အလုပ္သြားမယ္လား.?....ရွယ္ဆို္တဲ့ကားၾကီးက အဆင္သင့္
.......ရုံးဆင္းလို႕ပင္ပန္းေနျပီလား?....မပူပါနဲ႕ေလ
.......ဘီယာေလးေမာ့လုိ႕ ပ်ိဳေမေလးေတြက အနားမွာ
.......မိသားစုနဲ႕သားသားမီးမီးေတြၾကည့္ဦးမလား.? .shopping ထြက္မယ္ ..လည္လည္သြားမယ္
......ျပိဳင္ခ်င္တိုုင္းျပိဳင္လို႕ ...လုပ္ခ်င္တာလုပ္...လိုက္ရွင္းေပးလိမ့္မယ္ ..ေနာက္ခံအားေတြေကာငး္တယ္
သူတို႕ေတြမွာ မရွိစကား မၾကားဘူးသေလာက္ေတာင္ရွားတယ္.. လိုခ်င္တာရႏိုင္လို႕ပါ၀ါရေနသူေတြလုိေပါ့ ..
ေငြဆိုတဲ့အရာေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္မီးေတာက္ဖို႕ နဲနဲခဲယဥ္းတယ္ ။ သြားမယ့္လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေငြလမ္း ေလးခင္းျပီး ...အျပံဳးမ်က္္ႏွာေလးေတြ ၀န္းရံလို႕ အတုေတြ အစစ္ေတြ အပ ထား ...လတ္တေလာမွာ အျပံဳးလမ္း ေပၚက ေအာင္ႏိုင္သူေတြေပါ့...
ေအာင္ျမင္သူေတြကိုၾကည့္ဦးမလား.....................
.....စိတ္ခ်မ္းသာမႈအျပည့္နဲ႕ ျပံဳးေပ်ာ္ေနမယ္
.....ၾသဇာအာဏာအျပည့္နဲ႕“ ဥံဳဖြ “ ဆိုသလို လုပ္ခ်င္တာျဖစ္တယ္
.....ဆင္းရဲဆိုတာ နတၳိ အလား.....“ကၠဳစၦာသယ“ လိုတရ ေလ
.....စိန္နားကပ္ အေရာင္နဲ႕ပါးေျပာင္ဆိုသလို..... ေငြမ်က္ႏွာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးေတြ ၀င္းလို႕ ေမာ္လို႕
......သြားေလရာမွာ အားက်မယ့္သူေတြ.....အတုယူမယ့္သူေတြ... ကူညီမယ့္သူေတြ အဆင္သင့္...လိုတာမလိုတာ သူတို႕အေၾကာင္းေလ ။
သူတို႕ေတြရဲ႕ဘ၀ေတြကေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ....စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ .......နည္းပညာေတြနဲ႕ျပည့္စံု ေပ်ာ္ရႊင္ ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကိုပိုင္ဆိုင္ၾကတဲ့ လူသားေတြေပါ့ ။ သူတို႕ရဲ႕ဘ၀ဟာ ျပည့္စံုတယ္ လံုေလာက္တယ္ ။ ဆင္းရဲတယ္ ဆိုတာဘာပါလိမ့္လို႕ ေတြးေကာင္းေတြးေနၾကမွာေပါ့ ။ခ်မ္းသာ စည္းစိမ္ေတြၾကားထဲမွာ နတ္ဘံု အလား ခံစားျပီး ကာယသုခ စိတၱသုခ ႏွစ္ျဖာ ျပည့္စံုတယ္ေလ ။ မိသားစုနဲ႕အသိုုက္အ၀န္းမပ်က္ ခ်စ္ေတးသီဆို လို႕ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာအျဖာျဖာ က်ေရာက္ျပီးသားမို႕ ဆည္းလည္းသံလို သာယာလွတဲ့ မိသားစုေလးေတြေပါ့။
ဆင္းရဲသူေတြက်ျပန္ေတာ့လညး္......
.........ေငြမရွိလို႕မ်က္ႏွာငယ္ရတယ္
.........ထိုေငြေၾကာင့္ပဲ ေယာကၡမက မၾကည္ျဖဴ မိန္းမက မႏွစ္သက္
.........ေငြမရွိေတာ့ ဂုဏ္မရွိေပါ့
.........သြားေလရာမွာ လူ႕ေအာက္က်လုိ႕ ဆႏၶေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရေပါင္းလည္း မေရတြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ
.........မိသားစု၀င္တိုင္းရဲ႕ ၀မ္းတထြာ ျပည့္ဖို႕ ရရာအလုုပ္ကိုလုပ္လို႕ ရွက္တယ္ဆိုတာ ခ်ိဳနဲ႕လား
.........အခ်စ္ဆိုတဲ့သကာရည္ခ်ိဳခ်ိဳေတြကို အဲဒီေငြကပဲ တိုက္စားႏိုင္ေသးတယ္
.........အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြကို အဲဒီေငြက ပဲ ခြဲခြာသြားေအာင္လည္း လုပ္တတ္ေသးတယ္
.........တည္ပါတယ္ဆိုတဲ့...သစၥာ
.........ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့...ေမတၱာေတြ......
........ႏွစ္ကိုယ္တူ တဲအိုပ်က္မွာ ေနရေနရ ..ထမင္းရည္ၾကည္ လွ်က္ျပီးခ်စ္ပါ့မယ္ ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူေတြ
........သစၥာေတာ္ေတြပ်က္သုန္းလို႕ ေမတၱာေရအိုင္ေတြ ခန္းေျခာက္ခဲ့ရျပီ
........ ဆင္းရဲျခင္းအပူေၾကာင့္.......
........ေသာကေတြ
........မ်က္ရည္ေတြ
........နာက်င္မႈေတြ
........စြန္႕လႊတ္မႈေတြ
........ခြဲခြာမႈေတြ
........၀မ္းနည္းျခင္းေတြ....ဒါေတြဟာ ဆင္းရဲျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးဆက္
“ေငြ“ ဆိုတဲ့ တစ္လံုးတည္းေသာ စကားလံုးေလးဟာ လူေတြကို ျပဳစားတတ္တဲ့ ေမွာ္ကေ၀ေလးေပါ့ ။ သူ႕ေၾကာင့္ ကြဲကြာခဲ့ၾကရတဲ့ မိသားစုေတြ....ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၾကတဲ့ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံေတြ...ေ၀ဒနာကို အံၾကိတ္ခံေနရတဲ့ ေရာ ဂါသည္ေတြ...ဆံုးရံႈးလိုက္ရတဲ့ အသက္ေပါင္းေတြ....စြန္႕လႊတ္လိုက္ရတဲ့ ဆင္းရဲသားမိသားစုတို႕ရဲ႕ ရင္ေသြးငယ္ ေတြ...အျမင့္ဆံုးကိုတက္ႏိုင္ပါရဲ႕နဲ႕ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ပါရမီရွင္ေလးေတြ....က်ားခံတြင္းထဲ က်သြားရတဲ့ လံုမပ်ိဳ ေလးေတြ.....အသိမ္းခံလိုုက္ရတဲ့ မာနေတြ....ေျခေတာ္ရင္း ၀ပ္စင္းခဲ့ရတဲ့ အရွက္ေတြ.....စြန္႕လႊတ္လိုက္ရတဲ့ ဆႏၵေတြ ...................အို............စံုလို႕ပါပဲ ။ ဒါေတြကို သူတစ္ေယာက္ထဲ လုပ္သြားတာ ..........
ဒါဆို သူတို႕ေတြရဲ႕ဘ၀က........ ေလာကဓံ က ိုအံၾကိတ္ခံရင္း ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပါပဲကြာလုိ႕ လက္ခံ လိုုက္ရမွာလား ...အရင္ဘ၀က လုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြပါလိုိ႕ ေျဖသိမ့္လိုက္ရမွာလား... ဒီဘ၀ ဒီမွ်ပါ ပဲလို႕ လက္ေလွ်ာ့လိုုက္ရမွာလား.....ဘာေတြဘယ္လိုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန အခုဘ၀မွာေတာ့ သူတို႕ေတြ ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ရင္ေလးစရာပဲေပါ့ ။
ဒီကေလးေလးကို ၾကည့္ပါဦး...ဆင္းရဲသားမိသားစုက ေမြးဖြားလာတဲ့ကေလးေလး ဆုိတာ ျငင္းေနဖိုု႕ေတာင္ မလိုပါဘူး ။ သူျဖတ္သန္းရမယ့္ ကာလတေလွ်ာက္ ဆင္းရဲမႈေတြ ဒုကၡေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကံဳရေကာင္း ၾကံဳရမွာေပါ့ ။ သူေလးရဲ႕ က်န္းမာေရး ၊ ပညာေရး ၊ ၀မ္းစာေရး ..အဲဒီအေရးေတြေရာ အဆင္ေျပပါ့မလား.....အက်ၤီမပါတဲ့ ဗလာ က်င္းကိုယ္ေလးနဲ႕ တကိုယ္တည္း ေဆာ့ကစားေနေတာ့ အထီးက်န္မႈေတြမ်ား ခံစားေနရမလား...............
သူေလးကေရာ.....ကိုယ့္တာ၀န္ကို ယူေနရသလား ....မိဘေတြမ်ား မအားက်ဘူးထင္ပါ့.. ၀မ္းစာေရးအတြက္မ်ား အလုပ္လုပ္ေနၾကေရာ့လား.....သူလည္း မိခင္ကို ေမွ်ာ္လင့္မိမွာေပါ့...ဒီအရြယ္ေလးဟာ ပလီပလာ ခၽြဲရမယ့္အ ရြယ္ေလး မဟုတ္လား... အဆင္မေျပတဲ့ ဆင္းရဲမႈေခ်ာက္ထဲမွာမ်ား အသက္ရွင္ေနရမလား.....
သူေလးကိုၾကည့္ၾကည့္ေလ ......သူ႕ရဲ႕၀မ္းစာေရးအတြက္ ေတာင္းစားေနရရွာတယ္ ။ သူ႕ကိုေရာ သနားၾကပါ့မ လား ။ ကေလကေခ် အုတ္ၾကား ျမက္ေပါက္ ကေလး လုိ႕ ေျပာဆိုၾကမွာလား ။ သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ကေရာ ဘယ္လို မ်ား ရွိေနမွာလဲ ။ အသက္အရြယ္နဲ႕မမွ် ဘ၀ရဲ႕ ေလာကဒဏ္ကို ခံေနရျပီ ။ သူ႕မိသားစုကေရာ ဘယ္လိုေတြ အ သက္ဆက္ေနမွာပါလိမ့္ ။ သက္တူရြယ္တူ အျခားကေလးေတြလုိ ေက်ာင္းမွ တက္ရပါေလစ ။ ထမင္းနပ္မွန္ ေအာင္ေရာ စားရပါ့မလား ။ ဗိုက္ဆာလြန္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆုိရင္ ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္မ်ား လိုက္ေတာင္းေန ရမလား ။ သူေလးရဲ႕ဘ၀က ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွပါလား ။
ေတာင္ယာလယ္လုပ္ ပ်ိဳးႏႈတ္သမားေတြရဲ႕မိသားစု၀င္ ကေလးေတြလား....မိဘေမာင္ဘြားေတြနဲ႕အတူ လုပ္ငန္းခြင္ အတူ၀င္ေနရျပီလား...ရွိလွ ၈ႏွစ္ ၉ ႏွစ္ေပါ့ ။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ဘ၀လမ္းမွာ မိဘေတြနဲ႕အတူ အုတ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္... ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေတြလား ။ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ အပ ထားလုိ႕ ၀မ္းစိုေျပဖိုု႕ရာ ရုန္းကန္ေနရတာလား.......
ဒီညီမေလးဆိုရင္ေရာ.......သူဘာလုုပ္ေနတာလဲ......သူေလးလည္း ဒီပတ္၀န္းက်င္ ဒီ အသိုင္းအ၀ိုင္း ထဲမွာပဲ ေရာင္လည္လည္ပဲလား...သူေလးက မိန္းကေလးေနာ္...အရြယ္ေလးမ်ားေရာက္လာလို႕ လွေသြး ေတြမ်ားၾကြယ္ လာ ရင္ ဒီညီမေလးရဲ႕ဘ၀ လံုျခံဳႏိုင္ပါ့မလား.....အုပ္ထိန္းသူမိဘေတြေရာ စံုစံုလင္လင္မွ ရွိရဲ႕လား ...... ဒီညီမေလးရဲ႕ေရွ႕ေရး ..ရင္ေလးစရာေတြမ်ား ျဖစ္လာဦးမလား....ကံေကာင္းပါေစ ညီမေရ....
...............................................................................................................................
ကေလးေတြဟာ ေနာင္လာမယ့္ အနာဂါတ္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုရင္လညး္မမွားပါဘူး .....အဲဒီအနာဂတ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေလးေတြ ကၽြန္မတို႕ႏိုင္ငံမွာေလ ....ေစ်းေရာင္းေနၾကတာေတြ ......... ေတာင္းစားေနၾက တာေတြ အမ်ာၾကီးေတြ႕ခဲ့ရေတာ့................ရင္ထဲမွာေလ တကယ္ မေကာင္းဘူး .... တဆစ္ဆစ္နဲ႕ နာက်င္ေနတုန္းပဲ ။ သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ဘ၀ အခုက တည္းက မလွပရင္ေလ ေနာင္မ်ားဆိုရင္ေတာ့လား...... ေတြးၾကည့္ရင္း ရင္ေလးမိပါရဲ႕.....အဲဒီအရြယ္တိုင္းဟာ.... ေက်ာင္း၀တ္စံုေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႕ ပညာေရးကို အျပိဳင္အဆိုင္ ၾကိဳးစားေနရမွာ..........ခုေတာ့.....
............................................................................................................................................
အဲဒီလို......
.........လူေတြရဲ႕မတူညီတဲ့ ဘ၀အေျခေနေပၚမွာ ရုန္းကန္ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကရတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္
.........ဆင္းရဲတြင္းထဲက မလြတ္ကင္းႏိုင္ၾကေသးတဲ့ လူသားမ်ားရဲ႕ ခံစားခ်က္ နဲ႕ နာက်င္မႈ
........ေငြပံုေပၚမွာ သကာရည္ေလာင္းထားတဲ့မ်က္ႏွာေတြရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈ
........ေအာင္ျမင္မႈလူသားေတြရဲ႕ အျပံဳးမ်က္ႏွာ
....... အဲဒီမတူညီတဲ့ဘ၀ေတြထဲမွာ က်င္လည္ေနၾကရတာက ကၽြန္မတို႕ လူသားေတြပါပဲေလ ........ .........ကံစီမံရာေပါ့........
စဥ္းစားမိတာေလး တစ္ခုက....
................ေငြဆိုတာ ဘ၀လား...?
................ဘ၀ဆိုတာေရာ ေငြလား...?
.............................................................................................................................
ပံုေတြက google ကရွာထားတာပါ ။ အားလံုး ျမန္မာကေလးေတြ ခ်ည္းပါပဲ ။ အေျခအေနေတြကို အားလံုးတင္ျပရ ရင္ ေဂ်းထဲေရာက္မွာစိုးလို႕ ဆင္ဆာေတြ မပါေအာင္ေရးထားတယ္.ဟဲဟဲ. ေ၀ွာင္ေ၀ွာင္ေရွးမွ :)......
ကေလးဘ၀က အစျပဳလို႕ ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို စဥ္းစားမိတိုင္း မျပံဳးမိဘ ဲမေန ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ဘာေၾကာင့္မ်ားလည္းဆိုေတာ့...... ကိုယ္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတဲ့ ဘ၀က သူမ်ားေတြနဲ႕မတူခဲ့ဘူးေလ ငါးႏွစ္မျပည့္ခင္ မွာပဲ ေသနတ္သံေတြၾကားေျပးလႊားခဲ့ရဘူးတယ္ ဆူပူမႈေတြနဲ႕ေ၀းရာ ေရွာင္ပုန္းရင္း ေတာရြာမွာ အေျခခ် ေနျဖစ္ ခဲ့တယ္ေလ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေက်ာင္းသားဘ၀ကို အလိုက္သင့္စီးေမ်ာရင္း ႏွစ္ေတြ တစ္ႏွစ္ျပီးတစ္ႏွစ္ ကုန္ လြန္လာလိုက္တာ အသက္အရြယ္ေလးလည္း တစတစ ၾကီးရင့္လာျပီေပါ့ ...................
ေယာက်ၤားဆန္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေတြေၾကာင့္ ခၽြဲႏြံတာေတြကို မလိုလားခဲ့ဘူး။ လံုခ်ည္၀တ္ရင္ေတာင္ မိန္းမဆန္မွာစိုး လို႕လံုခ်ည္ကိုပုဆိုးလို လုပ္၀တ္ခဲ့ေပါငး္မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ဇယ္ေတာက္တမ္းကစားရင္ မိန္းမဆန္လို႕ ေမာင္ေလးေတြန႕ဲ သေရကြင္းပစ္တယ္ ေလာက္စလံုးလွိမ့္တယ။္ ကို္ယ့္စိတ္ကို ကိုယ္မႏိုင္တာေၾကာင့္ မၾကာခဏ ဒုကၡေရာက္ခ ဲ့ဖူးတယ္ ။ ကိုယ္က မလုပ္နဲ႕ေတာ့ဆိုရင္ ရပ္လိုက္မွ ၾကိဳက္တာေတြေၾကာင့္ အဆင္မေျပမႈေတြ ရွိခဲ့ ဘူးတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကို ေျပာင္ျပေနတာကို ရပ္ဖို႕ေျပာတာ မရပ္ခဲ့လို႕ စိတ္မ ထိန္းႏိုင္ပဲ ကိုင္ေပါက္မိခဲ့တဲ့အတြက္ ႏႈတ္ခမ္းက ေသြးထြက္တဲ့ အထ ိျဖစ ္ခ ဲ့ဖူး တယ္ ။
ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကို နည္းနညး္ျခင္း ျပဳျပင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္ ။ အ က်ီစားသန္တယ္ ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္သူတပါးကိုေတာ့ ဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္ပါဘူး ။ ဘယ္ေလာက္အထိေပ်ာ္တတ္လဲ ဆိုရင္.............................................
ရွစ္တန္းႏွစ္လား ကိုးတန္းႏွစ္လား မသိေတာ့ဘူး ။ " The Wheel " ဆိုတာသင္ရတယ္ေလ ။ အဲဒီႏွစ္ကေပါ့....... အျပင္မွာတက္ရတဲ့ က်ဴရွင္ေတြက သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမရွိခဲ့ပါဘူး ။ေက်ာင္းကဆရာ ဆရာမေတြ သင္ၾကတာ မ်ားတယ္ေလ ။ အဂၤလိပ္ကိုေတာ့ ဘယ္ဆရာေတြဆီမွာမွ မတက္ၾကပဲ “ကိုကိုေဇာ္ “ ဆိုတဲ့ဆရာဆီမွာပဲ သီး သန္႕တက္ခဲ့တာ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးလုိလိုပဲ ။ အဲဒီဆရာက အဂၤလိပ္ တစ္မ်ိဳးပဲသင္တယ္ေလ ။ဆရာက အဂၤလိပ္ တကယ္ေတာ္တယ္ ။ ေတာရြာလိုေနရာမ်ိဳးမွာ စပီကင္ေျပာႏိုင္တဲ့ဆရာ မရွိသေလာက္ရွားတယ္ေလ။ အသက္သိပ္မၾကိီးေသးတဲ့ ဆရာ့ကို တပည့္အားလံုးက “အကိုၾကီး “ လို႕ေခၚၾကတယ္ ။
ကြမ္းစားသေလာက္ အသံထြက္ မေျပာင္းတဲ့ဆရာပါ။ သူ႕သြားေတြဟာ အျမဲရဲဲေနတတ္သလို ခါးၾကားမွာလည္း ကြမ္းထုတ္က ထာ၀ရရွိေနတတ္တဲ့သူပါ ။ စာသင္ေနရင္းလညး္ စားတယ္ တစ္ယာကုန္ရင္ ေနာက္တစ္ယာ ဘယ္ေတာ့မွ မျပတ္တတ္ဘူး ။ စာသင္ရင္းကုန္ခဲ့ရင္ေတာင္ စာသင္ရပ္ျပီး အ၀ယ္လႊတ္တတ္တဲ့ ဆရာပါ ။ ကြမ္း စားရင္ လွ်ာေတြထံုတယ္ အသံထြက္လို႕ မရဘူးဆိုတာ သူနဲ႕ လားလားမွ မသက္ဆိုင္သလိုပါ ။ ဆရာ့ကို အားလံုး ကခ်စ္လည္းခ်စ္ၾကတယ္ ။ အခ်စ္ဆံုး အဖြဲ႕ေတြကေတာ့ ကိုယ္တို႕အဖြဲ႕ေလ ။ ဆရာရဲ႕ အားနညး္ခ်က္ကို သိထား တဲ့ ကိုယ္တို႕အဖြဲ႕က ဆရာ့ကို ပညာျပဖို႕ ရည္ရြယ္ရင္း ေပ်ာ္ေစခ်င္တာလည္းပါတာေၾကာင့္ အၾကံထုတ္ရင္း ေပ်ာ္လို႕မဆံုးေပါ့ ။
..........................................................................................................................................................
ေကာင္ေလးေခ်ာေခ်ာေလးက “ ၾကက္ဖင္“ ........တဲ့ ေယာက်ၤားေလးျဖစ္ျပီး ပြစိပြစိေျပာတတ္လြန္းလို႕ ။ သူ႕ညီမ ၀မ္း ကြဲက “ ၀က္မ “......တဲ့ ၀၀တုတ္တုတ္ေလး မိုလို႕ ။ အရပ္ပုပု ညွက္ညွက္ေလးက “ လက္ပြား “.........တဲ့ လက္မေလးေဘးမွာ လက္အပြားေလးတစ္ေခ်ာင္းပါလို႕ ။ စသည္......စသည္....ေပါ့ အမည္အသစ္ေလးေတြနဲ႕ အုပ္စု ခပ္ကဲကဲအဖြဲ႕ေပါ့ ။ အီေဖကို အမည္ကေတာ့ အစံုပါပဲ ။ ဆရာမလာခင္ က်ဴရွင္မွာ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ဇတ္ ကေနက်ဆိုေတာ့ အျမဲသရုပ္ေဆာင္ရတာက မျမ၀င္း...မိုလုိ႕ သူတို႕က “မျမ၀င္း “.....တဲ့ ။ စာက်က္ရင္ မန္း က်ည္းပင္ေပၚမွာပဲတက္က်က္လို႕ “ေမ်ာက္မ “...........တဲ့ ။ က်ဴရွင္အိမ္နဲ႕အနီးဆံုးေနျပီး ေနာက္ဆံုးမွ ေရာက္ လာတတ္လို႕ “လိပ္မ“ ........ဆိုသလို အမည္နာမေတြက ေပါမွေပါေပါ့ ။ က်န္သူေတြလည္းရွိေသးတယ္.............မ်ားမွမ်ား........................။ အဲ......အဲဒီေန႕က
အစီအစဥ္ၾကီးၾကပ္သူ..........................မျမ၀င္း
အ၀ယ္ေတာ္.............................၀က္မနဲ႕ လက္ပြား
ဒါရိုက္တာျဖစ္သူ...........................ၾကက္ဖင္
ေဖာက္ခြဲေရး...........ဂ်ပု
ကင္းေစာင့္...........................ကုလားမေလး
ေတာက္တိုမယ္ရ...................က်န္အဖြဲ႕သားမ်ား
“ ကဲ...ကဲ...၀က္မနဲ႕ လက္ပြား...သြား...နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္က “ ဦးလွၾကိဳင္ဆိုင္“ ကိုသြား ........အဲဒါကို၀ယ္ခဲ့ ။ ဘယ္သူမွမရိပ္မိေစနဲ႕ေနာ္“ ......................... မျမ၀င္းရဲ႕ ညႊန္ၾကားမႈ........
“မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္က..ျမန္ျမန္သြားျမန္ျမန္ျပန္..ကြမ္း၀ယ္ခဲ့ဖို႕ မေမ႕နဲ႕ ၾကားလား“ ......................ၾကက္ဖင္ရဲ႕ မွာတမ္း...........................
“ ဟိတ္ေကာင္...ၾကက္ဖင္ ...ငါက ဘာနဲ႕ခြဲလို႕ဘယ္လိုထုရမွာလဲကြ ။ ခုထိဘာမွမရွိေသးဘူးေလ ။ တစ္ခုခုငါ့အတြက္ စီစဥ္ေပးဦးမွေပါ့ “လို႕ဆိုတဲ့.................................ေဖာက္ခြဲေရး ဂ်ပုရဲ႕ အေမး...........
“ ဟဲ့......နင္တို႕ေတြျမန္ျမန္လုပ္ၾကေလ...ဟုိမွာ ၁၀ တန္းေက်ာင္းသားေတြ ဆင္းေတာ့မယ္ ။ ငါစိတ္ညစ္ပါတယ္ လို႕ ဆိုလာတဲ့ “.............ကင္းေစာင့္တာ၀န္က်...............ကုလားမေလးရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕အတူ...........
...........................................................................................................................................................
၁၀တန္းေက်ာင္းသားေတြ ဆင္းသြားၾကျပီဆိုေတာ့ ေနာက္ဆံုးသင္တန္းခ်ိန္မွာ ကိုယ္တို႕အဖြဲ႕ေပါ့ ။ဆရာလည္း ပင္ပန္းေနပါျပီ ။ ကိုယ္တို႕သင္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ညေနခင္းတစ္ခုရဲ႕တတိယေျမာက္စာသင္ခ်ိန္ ။အခ်ိန္ေလးက ေန၀င္လုလု........... အတန္းသားေတြက ေျပာင္စပ္စပ္ .............ဆရာကေတာ့ ေမာလြန္းလို႕ ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္
“ကဲ.......ကဲ...........စာအုပ္ထုတ္က်ကြာ....စ ၾကရေအာင္ “
“ဟုတ္.......အကိုၾကီး “ ဆိုတဲ့ သံျပိဳင္ အေျဖစကားအျပီး “ The Wheel “ အေၾကာင္း တက္ၾကြစြာသင္ေပးေနတဲ့ ဆရာ .......ဘီးေတြရဲ႕ဘယ္လို လည္ပတ္ပံု .....ဘီးအေသး ဘယ္ႏွပတ္..ပတ္ရင္ ဘီးအၾကီးက ဘယ္ႏွပတ္..ပတ္ ပံု..ဘီးေတြရဲ႕ သေဘာတရားေတြကို စိတ္၀င္တစား ကြမ္းတစားစားနဲ႕ သင္ၾကားေနတဲ့ ဆရာအကိုၾကီး..... သံပတ္ကုန္လို႕ ရပ္သြားတဲ့ စက္ရုပ္လို....ကြမ္းကုန္လို႕ စာအသင္ ရပ္သြားတယ္ ။
“ ေဟ့ေကာင္...........လက္ပြား..ကြမ္းတစ္ထုတ္ သြားဆြဲစမ္းကြာ “ လို႕ဆိုလာတဲ့ ဆရာ့ကို “ အကုိၾကီးကလည္း ဒါေတြ သိလုိ႕ ၾကိဳ၀ယ္လာျပီးသား ......ေရာ့အကိုၾကီး “ လို႕လက္ကမ္းလိုက္တဲ့ လက္ပြားရဲ႕ ငါးခူျပံဳးကို မသိရွာ တဲ့ အကိုၾကီးက.............
“ငါ့တပည့္ၾကီး...ဘယ္ဆိုးလို႕လဲကြ....ဒီလိုေတာ့လညး္သိတတ္သားပဲ “ လို႕ဆိုတဲ့ ဆရာ့ရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းစကားနဲ႕ စာ ဆက္သင္လိုုက္တာ ....တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အဂၤလိပ္သင္ရင္း “ Gear Wheel ေယာက်ၤား “ေတြပါ ေျပာေတာ့တာပဲ ...အဂၤလိပ္စာသင္ရင္း ဘယ္လို ဂီယာ၀ွီးေယာက်ၤားလို႕ေျပာလိုက္မိမွန္းဆရာကိုယ္တိုင္လည္းမသိပါဘူးတဲ့။ ဒီလိုနဲ႕ တျဖည္းျဖည္း........တျဖည္းျဖည္း.......တျဖည္းျဖည္းေပါ့.................. အီေဖကိုယ္တို႕ လြယ္အိတ္ကိုယ္ စီ မ. လုိ႕ အိမ္ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္ ။ အေၾကာင္းကေတာ့ အကိုၾကီးတစ္ေယာက္ စာသင္ျပရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ညကိုးနာရီေက်ာ္မွ သူမ်ားလာႏႈိးလုိ႕ နိုးရသတဲ့ေလ ။ က်ဴရွင္သင္တဲ့ အေဆာင္မွာ သူတစ္ေယာက္ပဲက်န္ခဲ့တာပါ ။ အစြမ္းျပျပီေလ.........
..................................................................................................................................................
“ ဟဲ့.....ဟဲ့....ေရာ့....နင္တို႕မွာတာ ပါလာျပီ “ ..............လို႕ေျပာလာတဲ့ ..............လက္ပြား ရဲ႕ဘာမီတြန္ လက္အကမ္းမွာ
“ဂ်ပု....ေရာ့....ေရာ့....ဒါနဲ႕ထု.....ျမန္ျမန္ထု....သူမ်ားေတြ ျမင္ေတာ့မယ္ကြာ “.......လို႕ဆိုတဲ့ ၾကက္ဖင္ရဲ႕ ဘ ာမီ တြန္ေျခမႈန္းေရး တိုက္စစ္ နဲ႕အတူ
“ေျဖ..ေျဖ......ေလ ဟာ ..ကြမ္းယာေတြကို အဆင္သင့္ေျဖထားၾကေလ “ ....လို႕ဆိုလာတဲ့ မျမ၀င္းရဲ႕ ေဆာ္ေၾသာ္သံနဲ႕ အတူ........................ ေတာက္တိုမယ္ရ ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားရဲ႕ ျဖန္႕ျဖဴးေရး system
“ဟဲ့ ....သိမ္း...သိမ္း....ျမန္ျမန္သိမး္.....ဟိုမွာ ၁၀ တန္းေတြ ဆငး္လာျပီ ဟ “ ....လုိ႕ဆုိတဲ့ ......ကုလားမေလး ရဲ႕ တာ၀န္ေက်စြာ ....ကင္းေစာင့္ေပးမႈေၾကာင့္ ..........လုပ္ၾကံမႈ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲၾကီးေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့တာပါ ။
......................................................................................................................................................
{ တကယ္ေတာ့ .............. ခုခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြးမိရင္ ငရဲၾကီးသလိုလို မလုပ္သင့္သလုိလို အျပစ္ ၾကီး တစ္ခု လို ျဖစ္မိေပမယ့္......အဲဒီေန႕ .....အဲဒီအခ်ိန္က......ဆရာကိုယ္တိုင္ေပ်ာ္ခဲ့တာပါ....ေနာက္တေန႕ သင္တန္းတက္ ေတာ့ စိတ္မဆိုးတဲ့ အကိုၾကီးက “ နင္တို႕ဟယ္ ..ငါ့ကိုလုပ္လိုက္တာ ...ညက ကိုးနာရီမွ ႏိုးတာဟဲ့ ဒါေတာင္ ေမေမ လာႏႈိးလုိ႕...ေမေမကေမးေသးတယ္ ..ဘာလုိ႕ဒီမွာအိပ္ေနတာလဲ့တဲ့..အိပ္ခ်င္ရင္ အိမ္မွာမအိပ္ဘူး....လို႕ ေတာင္ဆူေသးတယ္ဆိုျပီး“...ေပ်ာ္လို႕ေတာင္ ေနလိုက္ေသးတယ္ေလ ။ အဲဒီေလာက္ သူ႕အေပၚမွာ ဘယ္ သူမွ မဆိုးခဲ့ၾကသလုိ.......ကြမ္းယာထဲ ဘာမီတြန္ျဖဴးျပီး ေကွၽြးရေလာက္ေအာင္ ဆရာနဲ႕ မရင္းႏွီးက်တာပါ ။ ကိုယ္တို႕ ကေတာ့ ငယ္လည္းငယ္ ဆရာ့ကိုလည္းခ်စ္ ဆိုးလညး္ ဆိုးခဲ့တာေၾကာင့္ ခုအခ်ိန္ဆရာနဲ႕ေတြ႕လုိ႕ျပန္ ေျပာရင္ ခုအခ်ိန္အထိ ရယ္မိၾကတုန္းပဲ ..............အားလံုးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ အမွတ္တရ အေနနဲ႕ ရွိခဲ့ၾကတာ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈျဖစ္ရပ္ေလး ေတြပါ.............ခုအခ်ိန္ ဘယ္လိုမွ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ................}
.......................................................................................................................................................
Subscribe to:
Posts (Atom)
မွလာေရာက္လည္ပတ္ေသာသူငယ္ခ်င္းကို သမီးပ်ဳိ မွ လိႈက္လွဲစြာႀကိဳဆိုပါတယ္ရွင္ ။ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္လည္လာေရာက္လည္ပတ္ ဖို ့ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ ရွင္ ။