အံု႕ဆိုင္းၾကမၼာ မေမ့သာ

အိမ္လာလည္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာတယ။္ ကဗ်ာေတြခ်ည္းပါလားတဲ့ ။ အဟီး ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ ။ သယ္ရင္းေတြ စာဖတ္ဖို႕ အခ်ိန္မရမွာစိုးလို႕ပါ ။ ကဗ်ာဆိုေတာ့ ခံစားရတာ အိုေကမလားလို႕ေလ ။ အသဲက ခပ္ကြဲကြဲဆိုေတာ့ အလြမ္းမုန္တိုင္းထဲ ေရာက္သြားတာ ။ အဲဒါပါ တစ္ျခားေတာ့ ဟုတ္ပါ၀ူး ။ အင္း စာေရးမယ္ ။ အဲ စာေရးရမယ္ဆိုေတာ့ ကာ ...စဥ္းစားလိုက္မယ္ ။ ဟုတ္ျပီ ေျပာျပမယ္ေနာ္ ကိုယ္ေတြ႕ ကိုယ္ေတြ႕ ။ ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေလးပါ ။ သမီးပ်ိဳ မိဘေတြက ကုန္သည္ေတြေပါ့ ။ အင္း ကုန္သည္ဆိုေတာ့ ကုန္ကူးရတာေပါ့ေလ ။ ဟိုကုန္ဒီကူးေပါ့ ။ အဲ သြားရတဲ့ေနရာက ရခိုင္ရိုးမကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးမ ေရာက္တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္တ၀ိုက္ေပါ့ ။ အဲဒီတုန္းက ရခိုင္ရိုးမကိုေက်ာ္တဲ့လမ္းေတြက မေကာင္းဘူးရယ္ ။ ေျမသားကိုပဲ လမ္းေဖာက္ထားတာကလား ။ လမ္းဆိုတာ ဆိုးမွဆိုးပဲ ။ သြားတဲ့ကားေတြကိုၾကည့္ ့ကုန္တင္ကားအၾကီးၾကီးေတြ သူတို႕သြားျပီဆုိတာနဲ႕ လမ္းေတြ ခ်ိဳင့္ေတာ့တာပဲ ။ တစ္စီးမဟုတ္ ႏွစ္စီးမဟုတ္ေလ ။ ၾကာလာေတာ့ ေျပာစရာမလိုေတာ့ဘူး ။ သြားတာက ေဖေဖရယ္ ကိုကိုရယ္ပါ ။ အလွည့္က်ေပါ့ ။ သမီးပ်ိဳေတာ့ ေၾကာက္လို႕ဘယ္လိုက္လိမ့္မလဲ ။အရင္တစ္ခါကတည္းက လန္႕သြားတာ ေတာင္ေပၚမွာကားပ်က္တယ္ေလ ။ အဲျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ရခိုင္ျပည္က ကုန္သည္တစ္ေယာက္ အိမ္ကို ကုန္လာခ်တယ္ ဆိုပါေတာ့ ။ သူျပန္မယ့္ေန႕က်ေတာ့ သူက သမီးပ်ိဳကိုအိမ္လည္ေခၚတယ္ လိုက္ခဲ့ပါေပါ့ ။ သမီးပ်ိဳက ေျခာက္တန္းပဲ ရွိေသးတာ ငယ္ေသးတယ္ေပါ့ေနာ္ ။ မလိုက္ဘူးအတင္းျငင္းပါတယ္ ။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဖေဖလဲ ပါမယ္ဆိုေတာ့ လိုက္သြားမိတယ္ ။ လမ္းၾကမ္းခ်က္ကေတာ့ ေျပာေျပာခ်င္ပါဘူး ။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေတာင္ေကြ႕ေတြမွာေတြ႕တယ္ ။ ၀ါးရံု ေတာေတြလဲေနတာေလ ။၀ါးပင္ေတြ အိပ္ေနတာ ဟုတ္ဘူးေနာ္ ။ ကားေတြ ေမွာက္ထားတာ ။ ေတာင္ေတြက ျမင့္မွျမင့္နဲ႕ ေတာင္ေပၚကေန ေတာင္ေအာက္ကို ျမင္ရဘူး ။အဲဒါ ေမွာက္တဲ့ကားေတာ့ သြားတာပဲ ။ ၾကည့္ရင္း နဲ႕ အိပ္ငိုက္လာတာေပါ့ ကေလးဆိုေတာ့ေလ ။ ေဖေဖကေတာ့ ေျပာပါတယ္ ။ ကားစီးရင္ မငိုက္နဲ႕ သမီးတဲ့ ။ ဘယ္ရမလဲ ။ ကားကလဲ စပယ္ရွယ္ကားေလ ေမာင္းရင္းေမာင္းရင္းနဲ႕ကိုပဲ ကားေခါင္းခန္းက အခိုးအေငြ႕ေတြတလူလူနဲ႕ ။ေတာင္ယာထဲက ယာတဲကို အားက်လို႕ထင္ပ ။ ကားဆရာက ေရေလာင္းလိုက္ ေမာင္းလိုက္နဲ႕ေလ ။ဟုတ္ေနတာပဲ ။ ေရေလာင္းလဲ ခဏပါပဲ ။အေျခအေနက ဆုိုးလို႕သာလာတယ္။ ကားဆရာကလဲ မရပ္ဘူးဗ် ဆက္ေမာင္းတာပဲ ။ အဲဒီမွာ စတယ္ေလ။ ေတာင္အဆင္းမွာေပါ့ အရွိန္နဲ႕ဆင္းလာတုန္း ဘရိတ္ေပါက္သြားတယ္ထင္တယ္ ။ဘာမွလုပ္လို႕ကို မရေတာ့ဘူးေလ ။ ေတာင္အျမင့္ၾကီးေပၚက အရွိန္နဲ႕ ဆင္းလာတဲ့ကား ဘရိတ္ေပါက္ေတာ့ေသရံုေပါ့ ။ ကံကေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေတာင္နံရံေတြမွာ သဲပံု ေက်ာက္ပံု ေတြရွိတယ္ ။ ကားေတြဘာေတြနစ္ရင္ အသံုးျပဳဖို႕ေပါ့ ။ကားသမားက သဲပံု ၀င္တိုက္ျပီးေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပဲ ကိုယ့္ကားကိုယ္ေမွာက္လိုက္ရတယ္ေပါ့ ။ ေအာက္က်ရင္မလြယ္ဘူးဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ကိုယ့္ကားကိုယ္ေမွာက္တယ္ဆိုေပမယ့္ ကားကအေသးစားမဟုတ္ေတာ့ အေတာ္ခံရတယ္ဗ်ိဳ႕။ ကားနဲ႕ကုန္ကအျပည့္မို႕လား။ အမိုးေပၚကလူေတြေတာ့ ေသျပီသာမွတ္ေပေတာ့ပဲ ။ ကားကညာဘက္ကိုေမွာက္လိုက္ရတယ္ အေရွ႕မွာကေခ်ာက္ၾကီးက ဟီးလို႕ေလ။ ေဘးကလဲ ေခ်ာက္ပါပဲ ။ အေကြ႕မွာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္အီတယ္။ စေမွာက္ေတာ့ ၀ုန္းဒိုင္းကို ၾကဲသြားတာပဲ။ကားေပၚမွာက ကပ္စီးႏွဲ ေပပါက ေျခာက္ေပပါေတာင္ ။ က်န္တဲ့ကုန္ေတြလဲစံုလို႕ေပါ့။ ဒါေတာင္ရခိုင္ကို အသြားမိုလို႕။အျပန္ဆို ပြဲျခင္းျပီး ပဲ။ အဲဒီမွာေအာ္သံနက္နက္ၾကီးၾကားလိုက္ရတယ္ ။ အားးးး အမေလးးးး ကယ္ပါဦးးး ကယ္ၾကပါဦးးး ညပ္ေနျပီဗ်ိဳ႕။အားး အားး နဲ႕ေနတာပဲ။ စပယ္ယာေလ ေျခေထာက္ကားေအာက္ညပ္သြားတာ။ သူ႕ဘယ္ကယ္ႏိုင္ပါ့မလဲ ။လူတိုင္းသူ႕မပူန႕ဲသူကိုး။ေနာက္ၾကမွ သူ႕ေျခေထာက္ကို တူရြင္းနဲ႕တူးထုတ္လိုက္ရတယ္။ေအာ္သံေတြကေတာ့ ပြက္ေလာရိုက္ေနတာပဲ။သိတယ္မလား ကားစီးလို႕နဲနဲေလးယိမ္းရင္ေတာင္ေအာ္တတ္ၾကတာမလား။ ေတာက္ေပၚမွာေမွာက္ေတာ့ တြက္သာၾကည့္ေပ ေတာ့။ အဲ ..သို႕ေပမယ့္ လူတကာေတြေအာ္ၾကတယ္ အမ်ိဳးကိုစံုေနၾကေပမဲ့ သမီးပ်ိဳတစ္ေယာက္ေအာ္တယ္ မွတ္လို႕လား။တိတ္ဆိတ္ေနတာပဲ။ ဘာလို႕မေအာ္လဲဆိုေတာ့ ေအာ္လို႕မ မရတာ။သမီးပ်ိဳ အေပၚမွာက ပြင့္ေလာက္နီးနီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ဖိထားသလို ပိေနလို႕ေပါ့။ စက္ဖံုးနားမွာစီးရေတာ့ ကားအသံုးအေဆာင္ တန္ဆာပလာဗံုးၾကီးက ပြင့္ျပီးအထဲက ၀က္အူေတြ မူလီေတြနဲ႕ ဘာေတြမွန္းလဲသိပါဘူး တစ္ခုျခင္း ေခါင္းေပၚကိုက်ေတာ့တာပဲ။တရုတ္ဘုန္းၾကီး ရွိခိုးေနသလားမွတ္ရတယ္။ တတုန္တုန္နဲ႕ေနတာပဲ။ ေအာက္ကေနလႈပ္လို႕ကလဲ မရေတာ့ျငိမ္ေနရတာေပါ့။ အဲဒီအမၾကီးလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မထနိုင္ဘူးထင္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြအတင္းလူးလဲထၾက အေဖာ္ေတြရွာၾကေပါ့။ သူနဲ႕သမီးပ်ိဳကေတာ့ လႈပ္ေတာင္မလႈပ္ဘူး။ ဘယ္ဟုတ္မလဲသူက နံရိုးက်ိဳးသြားတာကိုးးး။ဒါေၾကာင့္မထနိုင္တာ။ ေအာ္လိုက္တာလဲ ေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ ဒါနဲ႕ သူမ်ားေတြထြက္သြားၾကတဲ့ အေပါက္ကေနပဲ လိုက္ထြက္လိုက္တယ္။ ေခါင္းခန္းက မွန္ကိုခြဲထြက္ၾကရတာ လြယ္မွတ္လို႕။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ေဖေဖ့ကိုေတြတယ္ သူလဲေတာ္ေတာ္ကိုထိတယ္ ေသြးေတြၾကီးပဲ ေျခေထာက္မွာ။ သမီးဘာျဖစ္သြားေသးလဲတဲ့။ ဘာမွျဖစ္ဘူးလို႕ေျပာအျပီး ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒူးေတြကေဖာင္းကားလို႕။တစ္ခုခုနဲ႕ၾကိတ္မိတာလား ဟုိအမဖိတာလားေတာ့ေျပာတတ္ဘူး။ ဟိုဦးေလးေရာလို႕ေမးေတာ့ ေတာင္ေအာက္ၾကသြားတယ္ထင္တယ္တဲ့။သူက ကားအမိုးေပၚကစီးတာကိုး။ ဒဏ္ရာေတြကို ရွိတဲ့ေဆးေတြနဲ႕ေပါ့ေ၀မွ်ထည့္က်တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ဦးစိုင္းတို႕ဘာတို႕ပါတတ္တာကိုး။ အေသအေပ်ာက္ေတာ့မရွိပါဘူး။ အဲ မၾကာပါဘူးဟိုဦးေလးေပါ့ ေတာင္ေအာက္က ကုတ္ဖဲ့တက္လာတယ္။ ေသျပီမွတ္တာ မေသဘူးဟ။ အေတာ္ကံေကာင္းတဲ့လူ။ တက္လာတဲ့ ပံုကလဲ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္လို႕စုေ၀ေရ စုေ၀ ေနတာပဲ။ ဘာလို႕ေအာ္ေနတာတုန္းဆိုေတာ့ သူေခၚလာေတာ့ သမီးပ်ိဳေသရင္ သူမေကာင္းဘူးတဲ့ေလ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ဖိနပ္လဲရွိေတာ့ဘူး။ ေဖေဖ့ကို ၾကည့္ေတာ့မ်က္မွန္လဲရွိဘူး။အဟီး ကပ္စီးနဲေတြကလဲ တကိုယ္လံုးရႊဲလို႕။ကားဆရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ ကိုယ္တျခမ္းက ကပ္စီးနဲ ေနာက္တျခမ္းက ဖုန္ေတြနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ရီဖို႕ေကာင္းတယ္။ သူမ်ားကိုရယ္ျပီး ကိုယ္လဲထူးပါဘူး။ အဲဒါေတြ အသာထားလို႕ မ်က္မွန္နဲ႕ ဖိနပ္ရွာပံုေတာ္ဖြင့္တယ္ေပါ့။ ဖိနပ္က ေတြ႕ပါဘူး။ အဲ မ်က္မွန္ ..သူ႕ကိုေတာ့ေတြ႕ပ။ ေကာက္ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငနဲက မွန္ရွိတဲ့ဘက္က ကိုင္းမရွိ ကိုင္းရွိတဲ့ဘက္ကမွန္မရွိျဖစ္ေနပါေပါ့လား။ ေလာေလာဆည္ေဖေဖၾကည့္လို႕ရေအာင္ မွန္ရွာသြားမယ္ေပါ့ နဲနဲပါးပါးျပင္ဆင္ျပီး လတ္တေလာ တပ္လို႕ရလဲနဲဲလားေပါ့။ ရွာလို႕ေတာ့ေတြ႕ပါတယ္ ေပါက္သြားတဲ့ ကပ္စီးနဲ ပံုးမွာကပ္လို႕။ သီခ်င္းေတာင္ဆိုေနလိုက္ေသး သူက ..ကိုယ္ေၾကကြဲေနျပီ..တဲ့။ လႊတ္ပစ္လိုက္တယ္အားလံုး ေအးေရာ။ ေနာက္ေတာ့ ကားၾကံဳေစာင့္ရတာေပါ့ ခရီးက ေရာက္မ မေရာက္ေသးတာ။ ကားသမားေပ်ာက္လို႔ လိုက္ရွာေတာ့ သူကအၾကံနဲ႕ကိုးးး။ ကားနံပါတ္ကို ဖုန္ကိုေရေဖ်ာ္ျပီး ဖံုးေနတာ။ သူကဖံုးလိုက္ ရခိုင္ၾကီးႏွစ္ေယာက္က သြားဖ်က္လိုက္နဲ႕ဟုတ္ေနတာပဲ။ ဖုန္းၾကီးေတြေရာ ကေလးေတြေရာ အစံုပဲ ကားေပၚပါလာတာကလဲ။ ကားၾကံဳေစာင့္ရင္း ေအာ္တဲ့သူကေအာ္ ညည္းတဲ့သူကညည္းနဲ႕ေလ။ လာပါျပီ ကားတစ္စီး ဟြန္းသံေပးလို႕ေတာင္ေပၚတက္မယ္အလုပ္ တို႕အုပ္ကိုေတြ႕ေတာ့တာပဲ။ ေတြ႕ရာကားကို ဖမ္းဆြဲရ တာေပါ့။ လူေကာင္းေတြေအာက္ကိုဆင္းေနာက္ကားေစာင့္ရင္းခရီးဆက္ေပါ့။ ဒီကားေတာ့ နီးရာေဆးရံုဂိုးေပါ့။ ကားေပၚ စုျပံဳတက္ၾကျပီး ရခိုင္ျပည္နယ္ ဂြျမိဳ႕ကအနီးဆံုးေဆးရံုကို ဂိုးၾကတာေပါ့။ ကားသမားကစိုးရိမ္လို႕ ျမန္ျမန္ေမာင္းရင္ ေျဖးေျဖးေမာင္းပါ နာလြန္းလို႕ပါ။ ေႏွးေႏွးေမာင္းေတာ့ ေနာက္လူတစ္စုက ျမန္ျမန္ေမာင္းမွ ျမန္ျမန္ေရာက္မွာေပါ့။ အဲဒါနဲ႕ ျမန္ျမန္ေမာင္းနဲ႕ ေျဖးေျဖးေမာင္း ႏွစ္ဖြဲ႕ကြဲျပီးရန္ျဖစ္ၾကေတာ့တာပဲ။ ဘုန္းၾကီးက တရား၀င္ေဟာလိုက္မ နဲနဲျငိမ္သြားၾကတာ။ ေဆးရံုေရာက္ၾကေတာ့ ကုသမႈခံယူၾကတယ္ေပါ့ေလ။ သမီးပ်ိဳအေဖ သူရဲေကာင္းက အရက္ပ်ံ ထည့္ရမွာေတာင္ေၾကာက္လို႕ေဆးရံုကေန တိတ္တိတ္ေလး ခိုးျပန္လာခဲ့တာ။ ဟီး...။ သားအဖႏွစ္ေယာက္ခရီးက မေပါက္ေသး၀ူးေလ။ တည္းေနၾကအိမ္ကို မွမေရာက္ေသးတာ။ သြားရမွာက ဂြျမိဳ႕ကပဲ အလယ္ခ်ိဳင္ဆိုတဲ့ရြာကိုသြားရမွာေလ။ ညကေတာ္ေတာ္ေလး ညည့္နက္ေနျပီ။ အားလံုးနီးပါး အိပ္ေနခ်ိန္ေပါ့ေနာ္။ သမီးပ်ိဳတို႕ကေတာ့ ေရာက္ေအာင္ခ်ီတက္ရဦးမယ္။ ေဖေဖအသိအိမ္က အလယ္ခ်ိဳင္ရြာက ပင္လယ္ကမ္းေျခနားမွာတဲ့။ ကမ္းေျခေရာက္ဖို႕က အုန္းေတာကိုျဖတ္ရဦးမယ္။ လကေတာ့သာပါ့ ။ အုန္းေတာကိုျဖတ္ရတဲ့ ေတာလမ္းေဘးက တံတားေလးက သရဲေျခာက္ဆိုပဲ။ လမ္းကလဲဒီ တစ္လမ္းပဲရွိေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ေလွ်ာက္ရေတာ့တာေပါ့။ အုန္းေတာကိုၾကည့္ေတာ့ ဟိုေနရာမဲမဲ ဒီေနရာမဲမဲနဲ႕ မထိတ္သာ မလန္႕သာရွိလိုက္တာ ေျပာပါနဲ႔။ ဟိုးေရွ႕မွာျမင္ေနရျပီ။ မီးေတြကလည္း ထိန္လို႕လင္းလို႔။ေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ အနားလဲေရာက္ေရာ ဘယ္ဟုတ္မလဲ အေလာင္းစင္ၾကီးကိုးးးး။ ပင္လယ္ထဲ ငါးဖမ္းထြက္တာတဲ့ စက္ညပ္ျပီးေသတာတဲ့ေလ။ သူက ပုဆိုးကိုလယ္မွာသိုင္းလို႕စက္ေလွေမာင္းတဲ့ေနရာကတဲ့ ကမ္းေျခကိုမ်က္ႏွာ မူထားတဲ့ အေနအထားမွာ စက္ေလွကိုရုတ္တရက္လႈိင္းအရိုက္ လည္ပင္းကပုဆိုးက စက္ရဲ႕ေမာ္တာၾကိဳးထဲကို ညပ္မိျပီးေမာ္တာၾကိဳးက လည္ေနေတာ့ လူပါ ပါသြားရင္းေသတာဆိုပဲ အရွင္လတ္လတ ္ေသ သြားရ တာတ ဲ့ ေလ။ ေျခကုန္သုတ္ျပီး အိမ္ဆီအေရာက္ပဲ ေျပးရေတာ့တယ္ဗ်ိဳ႕ ။ကားေမွာက္လို႕ပါဆိုမွ အသုဘနဲ႕တိုးေတာ့ ေနစရာကိုေနရာမရွိေတာ့ဘူး ။ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးျပီး ကိုယ္ကကပ္စီးနဲေတြခြာလို႕ျပီးတာနဲ႕ အိပ္ယာေပၚကို တန္းဒိုးေတာ့တာပဲ ။ မနက္အိပ္ယာထလို႕ ဟိုလူ႕ကိုသတ္တဲ့စက္ကို သြားၾကည့္ေတာ့ စက္မွာ နားရြက္စေလးေတြ အသားစေလးေတြေတြ႕တာနဲ႕ လန္႕ျဖတ္ျပီး သမီးပ်ိဳကိုအလည္ေခၚတဲ့ ရြာကိုပဲေနာက္တစ္ေန႕မနက္ေျပာင္းတည္းလိုက္ရတယ္ဗ်ိဳ႕။ အဲဒီအေခါက္က ရခိုင္ျပည္နယ္ ကမ္းသာယာကမ္း ေျခရဲ႕ဟိုဘက္ရြာကင္းပံုဆိုတဲ့ရြာရဲ႕ဟိုဘက္ရြာမွာ(နာမည္ေမ့သြားတယ္ဗ်ိဳ႕) တစ္လေက်ာ္ေနလိုက္ရတယ္ ။ ေဖေဖလမ္းေလွ်ာက္နိုင္တဲ့အထိဆိုပါေတာ့ ။ ဆက္သြယ္ေရးေတြက အရင္ကမေကာင္းေတာ့ဖုန္းဆက္လို႕ကလဲ မရေတာ့ အိမ္ကိုအေၾကာင္းမၾကားနိုင္ခဲ့ဘူးေလ။ ေမေမေျပာျပခ်က္အရကေတာ့ သမီးပ်ိဳတို႕ကားေမွာက္တဲ့ည က သားအဖႏွစ္ေယာက္လံုးျပန္လာသံ ၾကားလို႕ေမေမတံခါးထဖြင့္ေပးေသးတယ္တဲ့။ ေနာက္ေတာ့ ဘာမွမေတြ႕လို႕ျပန္အိပ္လိုက္ရတာတဲ့။ သမီးပ်ိဳတို႕လဲ တကယ္ျပန္လာေရာ ေဖေဖကဂ်ိဳင္းေထာက္နဲ႕ေလ။ ဘာျဖစ္တာလဲဘာလဲညာလဲေပါ့။ ကိုကိုက မနက္ျဖန္ဆို ရဟန္းခံရွိတယ္တဲ့။ မွီရံုေလးပဲ ။ေဖေဖ့ခဗ်ာ ဘုန္းၾကီးကို ေတာင္ရွိမခိုးနိုင္ဘူး ။ဒူးကေပ်ာက္ေသးဘူးကိုးေအ့။ အဲလိုအဲလို သမီးပ်ိဳတို႕ျဖစ္လိုက္ရင္........အျဖစ္မွန္ဗ်ိဳ႕...